Deli gönül söyle sana ne desem
Dert olup içime akmadın mı sen
Duyar mısın sana nasıl söylesem
Hasreti önüme yıkmadın mı sen
Bazen boran oldun bazen fırtına
Sanki tuna nehri aktın bu cana
Peşimde gezersin kastın ne bana
Kalbime ateşi yakmadın mı sen
Gün oldu çilenin içine serdin
Gün oldu sevdanın hazzını verdin
Beni öldürmek mi desene derdin
Elini çekmedin bıkmadın mı sen
Yüzümde gülüşüm öylece dondu
Deli volkan idim lavlarım söndü
Umut serçe kuştu dağlara kondu
Kanadı kırıldı bakmadın mı sen
Öyle bir yaktın ki söz kar etmiyor
Korlanmış ateşim buz kar etmiyor
Etsen de teselli az kar etmiyor
Gözüme kan olup çökmedin mi sen
Anlatmak çaresiz yaram derinde
Yaramı yar sarsın günün birinde
Belki kavuşuruz mahşer yerinde
Her zaman yoluma çıkmadın mı sen
Ömrümce gülmedim küskündü felek
Ne yapsam yerine gelmedi dilek
Takatim kalmadı tutmuyor bilek
Yollar da boynumu bükmedin mi sen
Âşık İdris hasret düştü bir kere
Serin ateşler de pişti bir kere
Ömrü sona geldi geçti bir kere
Gözünden yaşları dökmedin mi sen
