1
Elimle tutamam gözle göremem
Hudut çizilmeyen ilde sen varsın
Tarif edip göz önüne seremem
Adını söyleyen dilde sen varsın
2
Sensiz hayat biter kâinat durur
Kalp atışı bile isminle vurur
Ağaç çiçek açmaz yapraklar kurur
Meyveleri sunan dalda sen varsın
3
Gülümsersin sana doğru gülene
Ağlayıp da gözyaşını silene
Görünürsün bakmasını bilene
Yaratılan her güzelde sen varsın
4
Bütün güzellikler senin eserin
Mekânda münezzeh bellidir yerin
Mecnun Leylasını arardı derin
Aşkını bulduğu çölde sen varsın
5
Kin ile nefreti taş görür yunus
Seni bilmeyeni boş görür yunus
Yaratandan ötürü hoş görür yunus
Mevlana çağrısı gel de sen varsın
6
Aklı var olanlar bilmeli bunu
Doğru ibadetle geçirir günü
Kul hakkıyla gelme ızdırap sonu
Hakka yakın olan kulda sen varsın
7
Yakıp ateşiyle pişirende sen
Kaynatıp kaynatıp taşıranda sen
Veysel’i yollara düşürende sen
Sevgi ile her gönülde sen varsın
8
Kalpler ismim ile atacak dedin
Kulum onu temiz tutacak dedin
Her canlı ölümü tadacak dedin
Hakikate giden yolda sen varsın
9
Kulların halini açıkça gören
Türlü nimetleri önüne seren
Şehidin kanını bayrağa veren
Hem sancakta hem hilalde sen varsın
10
Yusuf aşkın ile düştü zindana
Mübarek nurunu verdin her cana
Sen habibim dedin o kutlu cana
Resulün gözyaşı gülde sen varsın
11
Zikrettiğim doksan dokuz ismin var
Esma’ül Hüsna’dır şu gönlüme yar
İdris’ini lütfu kereminle sar
Elif’te sen varsın dilde sen varsın
