On dört şubat sevgililer gününde
Sevgi eken gönül yorulmaz imiş
Hatırlanır geçmişleri dününde
Diller döken gönül kırılmaz imiş
Tapusu Hüda’nın dünyanın yurdun
Sevgilisi olmuş kuş ile kurdun
Tel ile kutlayıp hatırlar sordun
Boyun büken gönül darılmaz imiş
Sevgi ırmağında çekelim kürek
El ele verelim bir olsun yürek
Aşkta muhabbeti gönülden verek
Sevda çeken dosta vurulmaz imiş
Sevgidir dünyanın temel yapısı
Sevenlere açık olur kapısı
Cümle âlem güzellerin hepisi
Aynı köken başka sarılmaz imiş
Sevgi İdris’imin öz vatanıdır
Sevgi damarında asil kanıdır
Sevgi kâinatın ortak yanıdır
Yaşlar akan gözden sorulmaz imiş
