Ne acayip dünya böyle
Gelen ağlar giden ağlar
Dört yanıma baktım şöyle 
Her gülen yeniden ağlar

Bebek dünyaya gelirken
Kucaklarda sevilirken
Vadesi yetip ölürken
Ruh ezada beden ağlar

Kor ateşte erir demir
Kül olur yanınca kömür
Bir gün son bulunca ömür
Düğün bayram eden ağlar

Gazel döker bahçe bağlar
Irmak hazin hazin çağlar
Dertli derdi için ağlar
Kim ne bilsin neden ağlar

Bu ağlayan kimin neyi
Görmedim gülen kimseyi
Saray da paşası beyi
Dağda koyun güden ağlar

Akıllıda divanede
Ağlaşır bir bahanede
Hapisler hapishanede
Üstelik hapseden ağlar

Âşık İdris eni sonu
Giyersin bir bezden donu
Ayın beşi ya da onu
Yurdunu terk eden ağlar