Ne acayip dünya böyle
Gelen ağlar giden ağlar
Dört yanıma baktım şöyle
Her gülen yeniden ağlar
Bebek dünyaya gelirken
Kucaklarda sevilirken
Vadesi yetip ölürken
Ruh ezada beden ağlar
Kor ateşte erir demir
Kül olur yanınca kömür
Bir gün son bulunca ömür
Düğün bayram eden ağlar
Gazel döker bahçe bağlar
Irmak hazin hazin çağlar
Dertli derdi için ağlar
Kim ne bilsin neden ağlar
Bu ağlayan kimin neyi
Görmedim gülen kimseyi
Saray da paşası beyi
Dağda koyun güden ağlar
Akıllıda divanede
Ağlaşır bir bahanede
Hapisler hapishanede
Üstelik hapseden ağlar
Âşık İdris eni sonu
Giyersin bir bezden donu
Ayın beşi ya da onu
Yurdunu terk eden ağlar