Ab-ı hayat diye bade verdiler
İçtim bir yudumu asit emmoğlu
Âşık oldum makaraya sardılar
İnsanlar ne kadar basit emmoğlu

Sanki yüreğimde ocak yanıyor
Bilmeyenler beni deli sanıyor
Kimi kıskanıyor kimi kınıyor
Herkeste bir başka kasıt emmoğlu

Şiir harmanında görmedim hasat
Ruhum divanedir ilhamım kesat
Kimi gıpta eder kimisi fesat
Sanırlar bu âşık mesut emmoğlu

Aşığın yüreği meydan cengidir
Akan kanlar Kızılırmak rengidir
Gönül kimi sever ise dengidir
Oda sevenlere kısıt emmoğlu

Bir tebessüm aldı beni götürdü
Şiir oldu başköşeye oturdu
Şairlik başıma neler getirdi
Anladım bu âlem fasit emmoğlu

İdris'im sevdama verdiğim değer
Gönlümde sönmeyen ateşmiş meğer
Söz verdim sevdiğim üzersem eğer 
O gün son suyumu ısıt emmoğlu