Sana muhtaç olan ele

Bir bütünü bölmeden ver

Ver ki kendisine gele

Vereceksen ölmeden ver

Kokar açlıktan nefesi

Ağlar ama çıkmaz sesi

Deme sakın kimin nesi

Ecel canı almadan ver

Veremem demeyin sakın

Veren olur Hakka yakın

Ne verirsen ver de lakin

Şu gül benzi solmadan ver

Simit poğaça satamaz o

Böyle oruç tutamaz o

Belki açtır yatamaz o

Vakit akşam olmadan ver

Hiç gülmemiş kader bir an

Tütmez ocağından duman

Bilinmez ki var mı zaman

Vakit saat dolmadan ver

Yokluk yüreğini delmiş

Hali perişan eylemiş

Seni yardımsever bilmiş

Dostun dahi bilmeden ver

Felek nesi varsa almış

Heyhat yerden yere çalmış

Yalan dünya kime kalmış

Sen gel ölüm gelmeden ver

Bu yolu Hak yolu bilip

Kalbinde ki pası silip

İdris’ime ecel gelip

Kapısını çalmadan ver