“Yatağımın karşısında bir pencere var. Odanın duvarları bomboş. Nasıl yaşadım on yıl bu evde? Bir gün duvara bir resim asmak gelmedi mi içimden? Ben ne yaptım? Kimse de uyarmadı beni. İşte sonunda anlamsız biri oldum. İşte sonum geldi. Kötü bir resim asarım korkusuyla hiç resim asmadım; kötü yaşarım korkusuyla hiç yaşamadım” diyor “Tutunamayanlar” kitabında Oğuz Atay.
Siz de kötü bir resim asarım korkusuyla boş duvarlarla yetinmeye çalışanlardan mısınız? Hata yaparım, yanlış yaparım, kötü yaparım endişesiyle pek çok şeyi yapmayı bin bir türlü bahanelerle erteleyenlerden misiniz?
“Ben yaparsam tam yaparım ya da hiç yapmam.” deyip övünenler vardır bir de. Matah bir şeyden bahsettiklerini sanırlar. Mükemmeliyetçilikleri yüzünden hata yapmak korkusuyla her şeyi erteleyip dururlar. Bir şeye başlamak onlar için en zor şeylerden biridir. En çok da onların duvarı boştur, resimsizdir. En çok onlar korkarlar çünkü eleştirilmekten, beğenilmemekten. En çok onlar ertelerler yaşamayı.
Pek çok insan “başarısız” görünmektense “tembel” olarak anılmayı yeğler. Oysa bu insanlar tembel değildir yalnızca başaramamaktan korkuyorlardır. Bu korkuları onları kronik bir erteleme alışkanlığının pençesine atmıştır. Üstelik erteleme bahaneleri de oldukça ikna edici ve geçerli görünebilir. Çünkü bahane üretmekte ustalaşmışlardır.
Erteleme alışkanlığı hem çocuklar hem yetişkinler için günümüzün önemli sorunlarından biri. Bu kötü alışkanlık yüzünden pek çok insanın potansiyeli ortaya çıkamadan solup gidiyor. Pek çok başarı hikayesi başlamadan bitiyor. Pek çok yaratıcı fikir hayata geçemiyor.
Erteleme alışkanlığıyla baş etmek için neler yapılabilir?
· Bu zamana kadar ertelediğiniz işleri bir kâğıda listeleyin ve bir öncelik sıralaması yapın.
· Zaman isteyen büyük işleri küçük hedeflere bölün.
· Her güne küçük de olsa ertelediğiniz bir şeyi yapmak için hedef oluşturun
· Sevmediğiniz işleri sevdiklerinizden önce yapın.
· Programlara uyabilen biriyseniz kâğıt üzerinde günlük, haftalık, aylık planlar yapın fakat bu şart değil.
· Tek başınıza yapmakta zorlandığınız işler olması çok normal, yardım istemekten çekinmeyin.
· Küçük gibi görünen işlerden sonra bile kendinizi ödüllendirin.
· Hata yapmanın, yanlış yapmanın çok insani olduğunu kendinize sıkça hatırlatın. Kendinize hata yapma hakkı tanıyın.
· En önemlisi de başlayın.
Bırakın duvarlarınızda kötü resimler de olsun bir süre. Sonra daha iyileriyle değiştirirsiniz nasılsa. Kendinize güvenin, inanın. Yarın yaparım demeyin. Bugünün de dünün yarını olduğunu hatırlayın. Yarın değil, öbür gün değil; şu olunca, bu olunca değil, şimdi başlayın.
Unutmayın! Bir, sıfırdan büyüktür.
“Şimdi başla
Olduğun yerden başla
Korkuyla başla
Sancınla başla
Tereddütlerinle başla
Titrek ellerle başla
Ama başla ve durma
Sadece başla”
Ijeoma Umebinyuo
