Öğrenciler her fırsatta bu konuyu gündeme getirdi. Yolun kenarında indiren halk otobüslerini şikayet ettiler. Yurtlarına girip çıktıklarında sözlü tacize uğradıklarını beyan ettiler. Ancak buna karşın yetkili organlardan somut bir adım gelmedi konuyla alakalı.
Bozok Üniversitesi Rektörü Tamer Uçar ise her fırsatta üniversitenin birinci talebi ve isteği olarak söz konusu anayolun dışarı çıkarılmasını gündeme getirdi. Özellikle yapılan her Koordinasyon Kurulu toplantısında ilgili ve yetkili kurum amirlerine bu konuyla ilgili şikayetlerde ve hızlandırma taleplerinde bulundu. Netice itibariyle hafta sonu genç bir kardeşimiz daha hayata gözlerini yumdu hem de feci bir şekilde.
Yol meselesi önemli bir mesele. Hele Yozgat için hayati bir mesele. Yozgat yıllardır yolsuzluktan çok çekti. Şehir içi yolları çamur, şehirlerarası yolları ise hep bakım ve onarımlardaydı. Memleketin her bucağı duble yollar ile kaplanırken, Yozgat’ta on yıllarca hep çalışmalar ve yama faaliyetleri devam etti. Sarıhacılı Mahallesi civarında birçok aile yok oldu. Sorgun tarafında feci kazalar meydana geldi. Bütün bunların temelinde ise ‘Yolsuzluk’ vardı. Tamamlanamayan, bitirilemeyen yolların vatandaşa kesilen maliyetiydi tüm bunlar.
Şimdi Bozok Üniversitesi’nde aynı acıyı ve sancıyı çekmeye devam ediyoruz. Onca meydana gelen elim kazalara rağmen henüz bölgede yapılan bir çalışma yok. Hayatının en genç çağında öğrencilerimiz bir ihmal ve ilgisizliğe kurban ediliyor. Bozok Üniversitesi Kampüsü önünde meydana gelen her kazada binlerce aile çocuğuna telefon ediyor, yürekler ağızlara geliyor. Temennim odur ki bu olay son olsun ve bir kardeşimiz daha aynı kazaya kurban gitmesin. Kazada hayatını kaybeden İsmail Say kardeşime Allahtan rahmet, ailesine ve okul arkadaşlarına başsağlığı diliyorum.
