Kimler geldi kimler geçti kapından
Kaç kere boşalıp dolmuşsun dünya
Kimisini ömür boyu ağlatmış
Kiminin yüzüne gülmüşsün dünya
Dönersin ortada zararsız gibi
Ömürler çalarsın tam hırsız gibi
Hiç yaşlanmamışsın bir arsız gibi
Hep dimdik ayakta kalmışsın dünya
Kimini ayırdın sevdiği dosttan
Kimini âleme eyledin destan
Kimisine oldun güllük gülistan
Kimine de zindan olmuşsun dünya
Kimisi köşeyi dönüp giderken
Kiminin ocağı sönüp giderken
Kiminin yüreği yanıp giderken
Sende seyirine dalmışsın dünya
Kimisi boğulmuş şöhretten şandan
Kimisi bıkmıştır bu tatlı candan
Gelenler ayrılmak istemez senden
Herkesin kalbini çalmışsın dünya
Kimine dar gelir kepçen kaşığın
Kimine ar gelir ziyan ışığın
Âşık İdris’imde olmuş aşığın
Benliğimi esir almışsın dünya
