Geçenlerde bir arkadaş ortamında, zekadan, anlamaktan hatta alakanın olmadığı konuları bile araştırıp, öğrenmekten bahsetmeye başladık...
Ve benim lik sitemim 'herşeyi bilmek insanı gerçekten çok yoruyor' oldu.
Aslında insan beyni gün boyu okadar gereksiz bilgi ile yükleniyor ki akşama kadar bir filitre taksak sadece lazım olan bilgileri yükle diye komut versek 10 taneden fazla bilgi almayacaktır eminim..
Oysa biz akşama kadar gerekli gereksiz binlerce bilgi, duygu veya ifadeyi beynimize alıyoruz, hatta kazıyoruz...
Hiç bir zaman işimize yaramayacak gereksiz küçük detayları bile bilgilenmek amacıyla araştırıp, kendimize, beynimize eziyet ediyoruz.
Ben bunları sıralarken, arkadaş çektiğim eziyeti anlamış olacak ki, 'kendini durdurmayı, araştırma yönünü kapatmayı hiç düşünmedin mi' diye sordu.
O arada öbür arkadaş, benim gereksiz bilgileri yüklemede usta olduğumu ama bu bilgileri de mutlaka başka bir zamanda kullandığıma şahit olduğunu bu yüzden kendin için çektiğin eziyeti bilemem ama bizler için araştırmacılığından vazgeçme dedi gülerek...
Evet hayatta çok gereksiz bilgi yüklemesi yapıyoruz ama bir gün mutlaka bu bilgileri kullanıyoruz.
Kendimiz için, başkası için ama mutlaka kullanıyoruz...
Bu yüzden anlamak ne kadar yorsa da beni, anlama yetimi geliştirmek için araştırmacı yönümden hiç vazgeçmeyeceğim...
Hayatın her evresinde karşımıza çıkan zorlukda pes etseydik bence şuanda hiç kimse evinden çıkmaz sessiz sedasız bir köşede otururdu.
Çünkü dönem dönem hepimiz gerek maddi gerekse manevi zorluklar yaşadı...
İşte bu yüzdendir ki zorluklara pes etmek yerine savaşmayı seçtim ve bu yüzdendir ki anlamaktan yorulsam da etrafımdaki insanları ve olayları anlamaya çalıştım.
Sizlere de tavsiyem gereksiz de olsa öğrenin, araştırın bir gün bir yerlerde lazım oluyor mutlaka...
Anlamak yorsa da anlamamaktan, anlaşılamamaktan iyidir.
Bu yüzden gereksizde olsa araştırmaya, öğrenmeye devam...
İyi haftalar, sevgiyle ve hoşça kalın...