Kurşun kalemin en ilkel örneklerine Eski Mısır'da rastlanmaktadır. Mısırlılar, saz ya da papirüs bitkisini kullanarak uç kısımlarına kurşun döktükleri kalemler üretmişlerdir.
16. yüzyılda İngiltere’nin Gri Knotts bölgesinde, büyük bir fırtına sonrası devrilen ağaçların köklerinde siyah, yapışkan bir madde keşfedildi. Bölge halkı, koyunlarını işaretlemek için bu maddeyi kullanmaya başladı. Daha sonra bu maddenin grafit olduğu anlaşıldı. 1575 yılında tarihçi Conrad Gesner, kalemin içinde kullanılan maddenin kurşun değil, doğal bir karbon olan grafit olduğunu belirterek iki maddeyi birbirinden ayırmıştır. Ancak halk arasında "kurşun kalem" tabiri yaygın olarak kullanılmaya devam etti.
1560'lı yıllarda İtalya'da, marangozlukla uğraşan Simonio ve Lyndiana Bernocotti çifti, ürettikleri mobilyaları işaretlemek için tahta kılıflı bir kalem geliştirdi. Bu, modern kurşun kalemin temellerini atan önemli bir gelişme olarak kabul edilir.
MODERN KURŞUN KALEMİN İCADI
1792 yılında Joseph Hardtmuth, Viyana’da KOH-I-NOOR isimli bir kırtasiye firması kurarak kurşun kalem üretimi üzerine çalışmalar yapmaya başladı. Hardtmuth, 1790 yılında seramiği bulmasının ardından grafit ve balçık karışımına kil ekleyerek kalemlerin sertlik derecelerini belirleme fikrini geliştirdi.
Aynı yıllarda, Fransız subay Nicholas Jacques Conte, Napolyon’un ordusunda görev yaparken grafit ve kil oranlarını ayarlayarak farklı sertlik derecelerine sahip kurşun kalemler üretti.
Bugünkü anlamda modern kurşun kalem, 1795 yılında Joseph Hardtmuth tarafından üretilerek yaygın kullanıma sunuldu.
KURŞUN KALEMİN GELİŞİMİ VE SERTLİK DERECELERİ
Hardtmuth’un kurduğu KOH-I-NOOR firması, torunu Friedrich Hardtmuth tarafından devralındı ve 1889 yılında 17 farklı sertlik seviyesine sahip kurşun kalemler üretmeye başladı.
Günümüzde kurşun kalemlerin sertlik dereceleri, kalemin üzerinde bulunan harflerle belirtilmektedir. H (Hard - Sert) ve B (Black - Yumuşak ve koyu) olarak sınıflandırılan kalemler, kullanım amacına göre farklı sertlik derecelerinde üretilmektedir.
