Kimi sütten çıkmış ak kimi pırıl pırıl pak
Kimi insana benzer zikri alçak mı alçak
Kimi dinden firari vicdanından kayıp hak,
Kalubeladan gelmiş insanları kim tanır
Dönüp baksak aynaya aynada yüz utanır
Kiminde ar kalmamış kiminde yatacak yer
Kimi çalar geçinir kiminde altındır ter
Kimi evrene talip kimi bir lokma ister
Kiminin sofrasına gelmeye tuz utanır
Dönüp baksak aynaya aynada yüz utanır
Kimi üşür soğukta kimi yanar tatilde
Sorsak hepsi inanır kiminin yalnız dilde
Su para ekmek para bari şefkat sebil de
Görse bizi ölenler daim kalacak sanır
Dönüp baksak aynaya aynada yüz utanır
Kimi sahnede farklı kuliste farklı oynar
Kimi mazlum görünür yüreğinde kurt kaynar
Kimin içinde buz kiminin içinde nar
Et ve kemik yığını sonun nere dayanır
Dönüp baksak aynaya aynada yüz utanır
Kimi yetim sırtında kimi kimsesiz avlar
Kimi kandırdım bilir nefsi kendini tavlar
Kimine hazırlanır cehennem süsü lavlar
Kimiler her devirde başka renge boyanır
Dönüp baksak aynaya aynada yüz utanır
Kimi Rabbi terk eder beşer önünde çöker
Kimi makam uğrunda cehenneme yük çeker
Kimine haram zehir kimi insana şeker
Bu gaflet uykusundan kim ne zaman uyanır
Dönüp baksak aynaya aynada yüz utanır