Bozok Sancağı, Sorgun Kasabası,
Kodallı Karyesinden baba Şakir,
Ülkesinde seferberlik sonrası,
Soluğu cephede almıştı Şakir.
 
On ikisindeydi oğlu, gitmeden,
Tarla tapan, ekini de ekmeden,
Çanakkale’deydi Devecioğlu,
Erik, elma, ayva, kiraz yetmeden.
 
Geçti cephelerde amansız savaş,
Günlerdir yiyemedi bir tabak aş,
Düşmanla burun burunaydı Şakir,
Kurban olsun dedi, vatana bu baş.
 
Bir iki üç, geçip gidiyordu yıllar,
Eşinde, oğlunda kaldı akıllar,
En sevdiği için gelmişti Şakir,
Herkesin sevdiğine gider, yollar.
 
Çok aradı oğlu, Şakir ağayı,
Baba oğul çokça etti duayı,
Çok sürmedi birliktelik cephede,
Daha göremedi Şakir babayı.
 
Savaş bitti, oğul döndü evine,
Bütün millet, düğün bayram sevine,
Şehit Şakir en sevdiğinde kalmış,
Şahadet haberi gelmiş köyüne.
 
Sekiz sene değil seksen de olsa,
Bir değil bin tane canım da olsa,
Şehit Şakir kurban olur her zaman,
Eşrefî, Şakir’in yanında olsa.
 
         EKREM GÜRER/YOZGAT
 
KODALLI’LI GAZİ ÜLFET
 
Bozok Sancağı, Yozgat ilinden,
Şehit Şakir Efendinin tek oğlu,
Sorgun ilçesi, Kodallı Köyünden,
Evin direği, ocağın tek oğlu.
 
Küçük Ülfet, on iki yaşındaydı,
Bu yaşta her işlerin başındaydı,
Baba gibi artık ev reisiydi,
Sanki hayatının kışındaydı.
 
Üstesinden geliyordu her işin,
Lakin yoktu savaş denen gidişin,
İyi haber gelmez yurttan, babadan,
Boynu bükük köye her gelişin.
 
Sıkça yoklanır askerlik şubesi,
Yıllar geçe, dinmez savaşın sesi,
Sarmıştır her yandan ülkeyi düşman,
Bozulmuş vatanın bağı bahçesi.
 
Dayanamaz Ülfet, ister vazife,
Almaz bu gidişi Ülfet hafife,
Sanki babasına desteğe gider,
Çoktu Ülfet gibi asker halife.
 
İlk kafile ile Tokat’a gitti.
Askerde de her hizmete yetti,
Sordu soruşturdu babasını da,
Her cephede sanki mum olup bitti.
 
Bir yemekte baba oğul buluştu,
Uzak yakın herkes seyre doluştu,
Uyumadı ikisi de tüm gece,
Sanki düğün, bayram olan koğuştu.
 
Bir hücum emriyle ayrı düştüler,
Cephede dileğine eriştiler,
Savaş bitti amma baba dönmedi,
Gönüllere mezarını eştiler.
 
Gazi Ülfet babasını kaybetti,
Ancak, vatan en büyük kıymetti,
Anası da sevinçliydi Ülfet’in,
Buna Eşrefî de çokça şükretti.
 
EKREM GÜRER/YOZGAT
 EĞİTİMCİ ŞAİR- YAZAR