Kaynıyordu yerin altı sürekli,
Gök yüzü sanki ateş şemsiyesi,
Korkmuyordu Mehmet aslan yürekli,
Gök yüzü sanki ateş şemsiyesi.
 
-Komutanım n’olur şu kolumu kes,
Yakarıyordu Mehmet Er’in sesi,
Etmiyordu asla Allah(c.c.) için pes,
Koldan kurtulmaktı tek düşüncesi.
 
Teğmen Saip emir kabul ediyor,
Bismillah diyerek kolu kesiyor,
-Bu kol feda olsun vatana, yurda,
Mehmet’im kolunu tutup atıyor.
 
Allah Allah nidaları her yerde,
Saldırıyordu hep, kimse yok gibi,
Tek koluyla yakaladığı yerde,
Okuyordu canına bıçak gibi.
 
Onlarca , yüzlerce düşman hakladı,
Son damla kanı da aktı nihayet,
Bir daha bir daha gücü yokladı,
‘Tamam’ dedi Mevlâ; verdi şehadet.
 
Gül yüzü sararıp soldu aniden,
Ayrılıp yükseldi canı teninden,
Yakın olsam Edincikli Mehmet’e,
Geçer Eşrefi de dünya fâniden.

           EKREM GÜRER/YOZGAT

Benim Memleketim


Dört mevsimde çiçek açar, kar olur
Cennet misali benim memleketim.
Yozgat'ta halay, Erzurum da bar olur
Cennet misali benim memleketim.

Nasıl methedeyim güzel vatanı
Antalya'da meşhur Düzlerin Çam'ı,
Orada ataydım efkarı, gamı
Cennet misali benim memleketim.

Kültürü zengin, toprak tarih kokar
Türkler'in yurdu, herkes ona bakar
Düşman giremez gör kıyamet kopar
Cennet misali benim memleketim.

İstanbul eşsiz, Bursa Osmanlı yurdu
Beylik temelin Osman Gazi kurdu
Mehmetçik'in göğsü, aşılmaz surdu
Cennet misali benim memleketim.

Ayşe, Fatma ördü halı, kilimi
Çanakkale kırdı düşman belini
Ispartalı dersin gonca gülümü,
Cennet misali benim memleketim.

Serhat şehri Kars, güzelim Nevşehir
Üzümleriyle ünlenmiş Gülşehir
Ozanlar diyarı şirin Kırşehir
Cennet misali benim memleketim.

Konya Mevlana'nın eder yadını
Diyarbakır öğsün güzel adını,
Edirne'den Van'a alsam tadını
Cennet misali benim memleketim.

Urfa, Maraş, Antep hep dile gelsin,
İzmir,Aydın, Afyon efeler bilsin,
Mustafa Kemal'le yüzleri gülsün,
Cennet misali benim memleketim.

Ahmedi'yem canım vatana kurban
Bozok Yaylası'nda var olmuş atam
Burada sözlerim buluyor hitam
Cennet misali benim memleketim.
 Ahmet SARGIN/YOZGAT