Hani ayrılık derdin bize yakışmıyor yâr Bırakıp gittin beni sensizlik kundağında. Gönlümde açtın yara göğe çıktı acılar Sevdamızın çiçeği solunca dudağında. Gerçek sensin sanmıştım Hayal kurduklarımda Meğer yalanmış yalan aşkla yorduklarımda Onca yıllar boşaymış gördüğüm aklarımda Şimdi yürek közlenen bu sevda ocağında. Nerden bilirdi gönlüm senden yara alacak Gül mevsiminde ruhum kışlarında solacak Sevdanın mor dağında kara dertler salacak Bilmezsin neler çektim hasretin kucağında. Sevginle kurur derken gözümdeki yaşlarım Gam deryasına döndü mutluluktan düşlerim Aldırma ıstıraplar benim arkadaşlarım Kıvranan benim artık acıların ağında. Sanma ki unutulur bana verdiğin hüzün Beddua da edemem gülle doluşsun özün Anlarsan bir gün beni efkara düşüp gün gün Kalma eyvah deyip de bir yangın otağında. Meryem ASLAN/İZMİR GİDİYOR MUSUN? Seni seviyorum derdin her zaman Şimdi bırakıp da gidiyor musun, Yaktığımız ateş sönmedi daha; Hasrete terk edipte gidiyor musun.
Yağmurlar yağsada, hazan mevsimi Sevdalar çaresiz, aldım dersimi, Dönüpte bakmadın, son defa olsun; Hicrana terk edipte, gidiyor musun.
Kutupta mı yaşıyoruz, nerde bilinmez Buz ettin sevdayı, yüzümüz gülmez, Yaktığın külleri savur tamamen; Boynu bükük bırakıpta , gidiyor musun.
Albastı her yanımı akıyor terim Sevgiye nokta koydum, yemin ederim, Yaşlı gözlerimle, titrek ellerim, Zındana bırakıpta, gidiyor musun.
Derlerdi, postacı kapıyı iki kez çalar Çıldırmış dertlerim, yorgun ayaklar, İnsan olan insan, yılda bir yoklar; Bir veda etmeden , gidiyor musun.
Sayılıdır günlerim, fazla yaşamam Bilinçsiz sevgisiz, olduğum zaman, Soğuk kaldırımlar, köhne bir mekan; Çaresiz kal deyipte, gidiyor musun.
Sonbahar mevsiminde meydan okurduk Buz keserdi ellerimiz, sevgi dokurduk, Nasıl biter böyle sevda, bizler ne olduk; El sözüne kanıpta , gidiyor musun.
Bu mektubum eline geçtiği anda Benim gönlüm çoktan, terki diyarda, Belli olmaz belki de, ahir zamanda; Üzgün üzgün bakıpta, gidiyor musun.
Melekler divanda hazır, seni bekliyor Aşk acısı affedilmez, gelde çek diyor, Ben nasıl dayandım , ben nasıl yandım; Ben ne kadar git desemde, kalp istemiyor Mehmet SANCAK Duyguların Şairi / BOYABATLI AĞLAYARAK GEZERİM...! Bu şiiri bize yazdım sevgilim Oku bunu Hele şöyle birde bak Bu ateş bağrımı yakar kavurur Yüreğimi yaka yaka gezerim. Kereme eş oldum ondan beterim Sensiz bu dünyada söyle niderim? Mecnundan beterim çöller gezerim Çaresiz seraba kanar gezerim. Vuslat hayal oldu Leyla yok nerde? Sevdan yüreğimde yangın bu tende Hal kalmadı artık inan bedende Gözlerimden yaşlar döker gezerim. Özlemin kalbimde tüttü kor oldu Gözlerim görmez ki vakit geç oldu Savuruldum yele sadet güç oldu Yeller ilen eser eser gezerim. Dinmez gözyaşlarım her yer bir vaha Ahızarım vardı arşı alaya Başımı sen soktun derde,belaya Kanlı göz yaşımla ağlar gezerim. Hüzünle geçiyor gündüz geceler İsmin dilimdedir dudak heceler Gel artık dön geri ecelim bekler Kefenim koltukta ağlar gezerim. DURAK’ın çölleri sensiz aşarken Senin aşkın canda dolup taşarken Senle başlayıpta sensiz yaşarken Akılsız başımla ağlar gezerim
Durak YİĞİT/ Gönüllerin Şairi KOCAELİ
