Surların tepesine çıkmak gerekti,
Bursa’nın Ulubat Köyü memleketi.
Hasanla Sultanı sanki bir yürekti.
Sura  çıkmayı kafaya koydu Hasan.
 
Yıl bin dört yüz elli üç, bir gece başlar,
Üstüne atılır onca oklar, taşlar.
Kostantiniye’yi alır korku, telaşlar,
Sancağı dikmeği akla koydu Hasan.
 
Beklemedi O’da, Sultanı Mehmet gibi,
Hanesinden, devletinden aldı edebi.
Ulaştı birden oldu küçük Çelebi
Tıfıl delikanlı, bayraktar Hasan.
 
Ulubatlı Hasan en öndeydi yine,
Çıkarken surları sanki sevdiğine,
Güzel keklik gibi çil kekliğine…
Servi boylu asilce soylu Hasan.
 
Sancakla ulaştı Hasan şanına,
Sultan Mehmet de Fatih unvanına.
Yazıldı gök kubbenin tavanına,
Surların gülü Ulubatlı Hasan.
 
Fatih dahi olmak istedi şehit,
Hasan da Sultan da oldular said,
Eşrefi de keşke olsa bir zabit.
Çatal yürekli kahraman Hasan.

                           Ekrem Gürer
                   Eğitimci- Şair Yazar
 
ŞEHİT ŞERİFE BACI
 
Hazırladı kağnıyı yollara düştü,
Bu yaptığı ömründe en kutsal işti.
Yavrusuyla bir sonsuzluğa gidişti,
Kurtuluş Savaşında Şerife Bacı.
 
Çok, hem de çok kıymetli kağnıdaki yük,
Geçip gitti bir bir dere, tepe höyük.
Bu gidiş var ya, inanın her işten büyük.
Menzil yolunda Şehit Şerife Bacı.
 
Cephane, mermi idi önce kararı
Olamaz idi başka türlü yararı,
Göremedi yavrusuyla da baharı.
Kastamonulu Şehit Şerife Bacı.
 
Bu Cennet vatan için çekilir acı,
Gazilik, şehitliktir bunun ilacı.
İki cihanda oldun başların tacı,
İnebolulu Şehit Şerife Bacı.
 
Anadolu da senden aldı adını
Unutmaz Türk Milleti asla yâdını
Eşrefi de alsa bir cennet tadını
Seydilerli Şehidim Şerife Bacı.

                              Ekrem Gürer
               Eğitimci- Şair Yazar
 
     KENDİNE GEL KENDİNE
 
Yüklenip kervanın henüz kalkmadan
Ey gönül kendine gel, kendine gel!
Ölüm fermanın da henüz çıkmadan
Ey gönül kendine gel, kendine gel!
 
Tazedir gül yüzün solacak bir gün
Ömrü vakit tamam olacak bir gün
Yaşlı hoca salan okuyacak bir gün
Ey gönül kendine gel, kendine gel!
 
Domurcuk güllerin tazeyken solmadan
Yaprağın sararıp kabına dolmadan
Kuru odunun ateşe konmadan
Ey gönül kendine gel, kendine gel!
 
Ölüm haberin salınır dört yana
Dostların seni iyilikle ana
Geride yaptıkların anlatıla
Ey gönül kendine gel, kendine gel,
 
Hakka aşık olan söyler sözünü
Yüce Allah'a bağlarda özünü
Sadece hayra yöneltip gözünü
Ey dost kendine gel, kendine gel!
                          Ahmet Sargın