Sana muhtaç olan ele
Bir bütünü bölmeden ver
Ver ki kendisine gele
Vereceksen ölmeden ver
Kokar açlıktan nefesi
Ağlar ama çıkmaz sesi
Deme sakın kimin nesi
Ecel canı almadan ver
Veremem demeyin sakın
Veren olur Hakka yakın
Ne verirsen ver de lakin
Şu gül benzi solmadan ver
Simit poğaça satamaz o
Böyle oruç tutamaz o
Belki açtır yatamaz o
Vakit akşam olmadan ver
Hiç gülmemiş kader bir an
Tütmez ocağından duman
Bilinmez ki var mı zaman
Vakit saat dolmadan ver
Yokluk yüreğini delmiş
Hali perişan eylemiş
Seni yardımsever bilmiş
Dostun dahi bilmeden ver
Felek nesi varsa almış
Heyhat yerden yere çalmış
Yalan dünya kime kalmış
Sen gel ölüm gelmeden ver
Bu yolu Hak yolu bilip
Kalbinde ki pası silip
İdris’ime ecel gelip
Kapısını çalmadan ver