Çıkıp da bir yana gidemiyorum.
Öğrenciyim bu kırık sıralarda,
Bırakıp da bir yana gidemiyorum..
Garip insanların derdi dinmiyor,
Çağırdım dostlarım geri dönmüyor,
Yiğitlik türküleri söylenmiyor,
Mertlik türküsü söyleyemiyorum.
Bir bağ var ki, bağlamış gideni
Çağırmış, el etmiş ilden göçeni
Ekmek olmuş, aş olmuş, ayrılık nedeni
Yozgat’tan asla vazgeçemiyorum
Yozgat, Sorgun, Şefaatli, Yerköy'e,
Tutulmuş kalmışım hep bu sevgiye
Gözyaşlarımı da anlayın diye
Açıp derdimi söyle emiyorum.
İnsanlarda kalmamış, güvenle itimat
Köşeyi dönüp gitmiş, bizim diplomat,
Dürüstlük, erdemlik, olmalıydı talimat
Asla, doğruluktan vazgeçemiyorum
Çamlık’ta sis ile toz duman var
Soğuk buz kesmiş, sokaklar don ve kar
Ekin yok, hasat özlem, boş ambar
Nasıl geçecek bu kış, bilemiyorum.
Köylü bitmiş, haller iyi gitmiyor
Çiftçi perişan, malı para etmiyor,
Garibim, yine yavan ekmek yiyor,
Böyle bir hayat düşünemiyorum.
Yurdumu emanet edeyim kime?
Gel diyemem vefasız sevdiğime
ilmiklerim dönmeden kördüğüme
Nedendir bu düğümü çözemiyorum
Bazısı gitmiş, dönmüşler köşeyi
Kimileri kaybetmiş, her bir şeyi,
Garip Ozan, dosta ulaşsın deyu
Gördüğüm bu sırrı çözemiyorum
Ahmet SARGIN/ Yozgat
ALLAH'IM
Kaynıyor şükürler olsun aşımız
Göklere değiyor dimdik başımız
Ne yazımız belli nede kışımız,
Biz kullara yardım eyle Allah'ım
Yaprağını dökmüş bütün dalların
Gelmesi gitmesi ölüm yolların
Kimi hasta kimi sakat kulların
Biz kullara yardım eyle Allah'ım
Kimi kentte yaşar kimi köyünde
Yemek ister insan her bir öğünde
Derdi ile baş başa kalmış evinde,
Biz kullara yardım eyle Allah'ım
Çoğu şaşkın ördek gibi geziyor
Hayal âlemine dalmış yüzüyor
Güçlü güçsüzleri fena eziyor
Biz kullara yardım eyle Allah'ım
Camiye koşarız duyar ezanı
Islah et fitneyi, aramızı bozanı
Sevmez oldu artık insan insanı
Biz kullara yardım eyle Allah'ım
Susuz der ki bilen gören Allah'ım
Sonsuz nimetleri veren Allah'ım
Çıkmaz aklımızdan her an Allah'ım
Biz kullara yardım eyle Allah'ım.
Şakir SUSUZ/ Ankara
