Yaz günleri hep iyi dostum olmuştur. Psikolojim hep sağlamdır, mutlu ve huzurluyumdur. Sıkıntılarımın bile azaldığını hissederim. Garip belki gerçekten psikolojik bir durum ama ben böyleyim sizler nasılsınız bilmem de...
    Böyle günlerde hep dostlarım olsun isterim bu yüzden bugünde dostlukla ilgili bir yazı paylaşmak istedim. Yazanın ellerine sağlık ama tam kalbimdeki dost tamlamalarını bulmuş çıkartmış...
    Olmasa da olur dediğimiz insanlarla doludur hayatımız;tanıştığımız, selamlaştığımız; klasik cümlelerle iletişim kurduğumuz,yanıtlarını merak  etmediğimiz sorular sorduğumuz... İyi insan olmadıkları için mi uzak  dururuz onlardan?
    Hayır, hiç sanmıyorum.Gönülde biter her şey; akla yararlı gelse de samimi bir ilişki, gönlün hayır dediğine ısınmak mümkün olmaz. İster dünyanın en yakışıklısı, ister en güzeli olsun; ister en zengini,ister en komiği; ne yapsa nafile; yüreğine ulaşamaz.
    Başkası için özel olan, senin gözünde dünyanın en sıradan insanıdır ve ... Yüzüne bakmaz kimisi vazgeçemediğim dediğinin... Gönlümüzdür hükümdar; kime ne paye vereceğini o belirler. Kimine "dost", "yar", kimine "tanıdık", "arkadaş" deyip, çıkar işin içinden... Özünde iyi olduguna inansam da insanların, herkesi sevemem onun yüzünden...
    Hem, kalabaliktan da hoslanmaz zaten; sevginin, sevdiklerinin hakkını vermek ister.
    Sonuçta, sevmek büyük bir sorumluluktur; emek vermek gerekir, ilgilenmek... Sevdiğim her insanın yaşamına bir anlam katmalıyım; zorlu ve vazgeçilmez bir serüven olmalı; dost dediğim insanlarla aynı zaman dilimini paylaşmak!
    Hani, bilirsiniz işte! Dostlar vardır çiçek gibi; koklar koklamaz alır götürür bütün yüklerinizi...
    Evsizseniz ya da odun kömür bulamıyorsaniz yakmaya; uzundur kış geceleri... Dostlar vardır soba gibi; yüreğindeki ateşle ısıtır ellerinizi...
    Dostlar vardır; fırtınada sığınak, güneşte gölge; yanarken buz gibi su dökmez üstünüze; aksine, harlandırır ateşi; bilir ki, yanmayanı hiçbir sey söndüremez.
    Dostlar vardır, yıldız gibi; hava kapalıyken bile, kapkara bulutların bekçisidir gökyüzünde...
    Dostlar vardır, arada bir uğrayıp alt üst eder yaşamınızı; dili zehir zemberek, bakışları keskindir.
    Dostlar vardır, gül gibi; sarılırken yaralanmayı göze almanız gerekir. Hani, kiminin yoluna hali sersen kar etmez;
    Dostlar vardır, minder de kafi gelir; sen olursan fark etmez.
    Dostlar vardır, rakısız çözülmez dili, muhabbeti çekilmez;
    Dostlar vardır, efkarının sebebi bir bardak demli çaydır.
    Dostlar vardır, omzu her derde devadır.
    Dostlar vardır, iyi bir ögretmen gibi, nasıl sorulacağını ögretir.
    Dostlar vardır, dağ gibi vakur; toprak kadar bereketli, mert...
    Dostlar vardır, ney gibi hüzünlü, saz gibi asi; şiir kadar büyük...
    Dostlar vardır, türkü gibi; her zaman söylenmeseler de her daim içinde  taşır sevdasını; yanğınını bulaştırır bir gönülden diğerine...
    Dostlar vardır, baki; tanıştığın gün doğar, yittiği gün ölürsün! Zamana ve darbelere; yollara ve hasretlere dirençli...
    Dostlar vardır, közde mısır, bardakta su; ateşte yanmanın da, bur bardak suda sönmenin de tadı damağındadır.
    Dostlar vardır, yüreğine kök salmış bir çınardır; hiçbir şey deviremez; gönülden gönüle kurulmuştur köprüler; ne yasansa atılamaz!
    Dostlar vardır, bizlere benzerler biraz...
    Dostlar vardır, erken dolar vadesi; dostluklar vardır, devam eder ahrette!
    Işte böyle dostlardır; her seye lanet ettiğin günlerde bile, yaşamını güzel kilan...
    Gönül, her yerde onları arar. Ve bulduğunda haber gönderir bize; bir sıcaklık yayılır yüreğimize; bunda bir iş var deriz, takılırız  peşine...
    Dost olalım gönlümüzle!