Korkuyu Beklerken öyküleri 6 Mayıs Cumartesi 19.00’da İl Kültür Merkezi’nde Yozgatlı sevenleri ile buluşacak.
İki perde halinde sahne bulacak öykülerin ana karakterini Doğukan Uludağ oynayacak.
Türk edebiyatında postmodern tarzda yazdığı eserlerle kendisinden söz ettiren Oğuz Atay’ın öykü derlemeleri Korkuyu Beklerken, sekiz hikâyeden oluşup ilk olarak 1975 yılında yayımlanır.
İNSANIN KAVGASI SAHNEYE TAŞINIYOR
İki perdelik tiyatro oyunu; Korkularından başka silahı olmayan bir adamın, silahları parçalanana kadar mücadele ettiği bir kavgayı sahneye taşıyor. Bu kavgada anlatılanlar için, aslında bir başka Tutunamayan'ın hikâyesidir diyebiliriz. Zaman zaman bir rehber olarak kullanmaya çalıştığımız Tutunamayanlar'da, Oğuz Atay bu türün (disconnectus erectus) tanımı için şöyle demiş; "Erkekleri, yalnız bırakıldıkları zaman acıklı sesler çıkarırlar. Dişilerini de aynı sesle çağırırlar. Genellikle terk edilmiş yuvalarda yaşarlar. Belirli bir aile düzenleri yoktur. Doğumdan sonra ana, baba ve yavrular ayrı yerlere giderler. Toplu olarak yaşamayı bilmezler ve dış tehlikelere karşı birleştikleri görülmemiştir. Belirli bir beslenme düzenleri yoktur. Başka hayvanlarla birlikte yaşarken onların getirdikleri yiyeceklerle geçinirler. Kendi başlarına kaldıkları zaman genellikle yemek yemeyi unuturlar. Bütün huyları taklit esasına dayandığı için, başka hayvanların yemek yediklerini görmezlerse, acıktıklarını anlamazlar. İçgüdüleri tam gelişmemiştir. Kendilerini korumayı bilmezler. Fakat başka hayvanların dövüşmesine özenerek kavgaya girdikleri olur. Şimdiye kadar hiçbir tutunamayanın bir kavgada başka bir hayvanı yendiği görülmemiştir.”
Atay’ın, hikâyelerinde kurguladığı kahramanlar aracılığıyla toplumdan kendini soyutlayan, yalnızlaşan ve bunun neticesinde içselleşen problemli insanları anlattığını söyleyebiliriz. Bunalımlı insanların, bunalımlı yaşamlarını anlatmayı tercih eden Oğuz Atay, “Korkuyu Beklerken” isimli öykü kitabında da sorunlu bireyleri anlatmıştır. Toplum dışına itilmiş, kendini toplumdan uzaklaştırmış, içine kapanık, çıkar yol bulamayan, kimliksizleşmiş bireylerin dünyasını tanıtır bize Oğuz Atay. Yaşamlarını, sıkıntılarını okuduğumuz bireyler aslında bizlerizdir. Melike Aslı Arslan
