ÖĞRETMEN olmayı  çok  istiyordum.
“Kız  çocukları  okur  muymuş?...” diyerek  babam  beni  okula  salmadı. 
Biz de  “Anaya, babaya  saygı  başta  gelir  onlar ne  yaparsa doğrusunu  yapar”  diyorduk.
Sekiz  yaşlarında  idim,  okulu  ve  bahçesinde oynayan  o çocukları  çok seviyorum.
Bu  yüzden  olacak ki, okulun yanında  bahçemiz  var.
Her  gün  olmasa da  haftada  bir  kaç gün   kendi  bahçemize  gider,  ayva  ağacı  okul  bahçesine yakın  olduğu  için  ayva  dalına  çıkar  ve  saatlerce  öğretmenleri çocukların  oyunlarını  seyrederdim.
Yine   bir  gün,  o  ayva dalına çıktım. 
Kızların  ip atlayışlarını   ve  erkek  çocukların  koşuşmalarını  seyrederek kendimi  adeta  onların  arasında  koşup  geziyormuş  gibi hissediyordum.
Babam  yanıma  gelmiş,  hiç  görmedim. 
Bana  seslenerek;
-Ne  yapıyorsun!....  dişi  kediler  gibi  dalın  başında? diyerek  kalın  sesiyle  kükredi  ve  ben  bir an  panikleyerek  çok  korktum  ve  korkudan  ayva  ağacından  aşağıya  düştüm. Kendimi  kaybetmiş  ve  bayılmışım. 
Beni  eve  götürmüşler, orada  da  ayılıp  kendime  gelmeyince  vilayette  devlet  hastanesine  götürmüşler.
Aylarca  hastanede  kaldım.
Netice olarak,  boynum  kırılmış  ve  boynumdan  aşağısı felçli!... olarak  yaşamaya   başladım.
Ellerim, ayaklarım  bana küstüler,  benimle  konuşmuyorlar. 
Beni de  her  zamanki oturduğum  o  pencerenin  önüne  annem  getiriyor. 
Sonradan  edindiğim  dostlarım  serçelerle  gökyüzünde dalgalanarak  uçan  güvercinlerle  dostluklarımızı  geliştiriyor ve  onlarla  oyunlar  oynuyorum.
Penceremin  önünde  gördüğün kırmızı  açan  gülleri  göz  yaşlarımla  suluyor  ve Ulu  Tepe’de  kına  rengi  kayanın  yanına  giderek  kaybolan evladı  için feryat  eden  babayı  seyrediyordum. 
Taa ki,  kar taneleri  seni benim  karşıma  getirene kadar...
Söyle öğretmen,  hiç  elinden  bir  kuş  kaçtı mı?.
 Benim gönül  kuşum  kaçtı.
O da  kanatlanıp  uçarak  sana  kondu.
Ona iyi  bak,  olmaz  mı?
Yem  istemez,  su  istemez...
Onun  tek  isteği var, o da  Sevgi  ve  ne  olur  onu  incitme.  Eğer  istemezsen gönül  kuşumu  uçur,  o  geri  gelir.
Selam  ve  duayla kal.Öğretmen…
Selam ve dualarımla.