Düşünki sevgilim yerden onbin metre yukarda, bulutların üstünde el eleyiz, yürüyoruz uçar adım...
Sen benim hayallerimin baş yapıtı, sen benim öksüz kaldığım sokakların anası, sorgusuz, sualsiz sahip çıkılmışlığım, göhsünde uyutulmuşluğumsun...
Zor zamanlarımın pamuk prensesi; varlığın bulutların üstünde varlığımda bir melek gibi kanat çırpıyor...
Sen benim kalbimin tek öznesisin ve sen benim kerbelada cansuyumsun.
Sevmemin ötesinde ki duygularımı sorguya çekmekten vazgeç, çünkü ben kayıtsız, şartsız, şusuz, busuz teslimim yüreğine. İster çek vur! İster bas bağrına yaşat beni...
Sensiz kalmakla cezalandırma beni, şu yaşamak denilen büyük oyunda tek koyma yüreğimi ve sakın alışırsın deme bana, benden sonrada yaşarsın, mutlu olursun, şu, bu nasihatlerle çıkma karşıma. Sen benim cansuyumsun, dönersen sırtını, görmezsen kalp sızımı, yaşarken öldürürsün sokakların büyüttüğü bu yalnızı...