YOZGAT il genelinde köy altyapılarının iyileştirilmesine yönelik çalışmalar tüm hızıyla devam ediyor. Yapılan altyapı çalışmaları ile şehir havası estiriliyor. Yollar birinci sınıf asfalt, köyiçi parke taş, yaya kaldırımlar, çocuklar için oyun parkları, köy odalarıyla, şehrin gürültüsünden kaçmak isteyenlerin hayalini kurduğu hizmetler/yatırımlar. Köy yaşantısı...
Şehir havası verilen köylerdeki sıkıntı üretim. Üretimin olmadığı yerler sadece yaz aylarında piknik amaçlı kullanılabilecek mekanlar olarak görülüyor, köyler. Hobi başheçelerini andırıyor, yapılan betonarma evler. Köyde yaz dönemlerinde, hafta sonlarında hayat hareketleniyor. Sahil bölgelerine gidemeyenlerin tercih ettiği bölgeler olarak görülüyor. Üretime yönelik çalışma yapanlar da mevcut. Ancak, bir elin parmaklarını geçmeyecek kadar. Onlar da üretmekten bıkmışlar. Gerekçeleri ise ürettiklerini satamamaları, pazar sorunu yaşamaları. Üretim yoksa... Üretilen için de pazar bulunamıyorsa o takdirde 'köyde yaşam da yok' anlamı çıkıyor ortaya. Köye dönüş için yapılan çalışmalar, verilen teşvikler, sadece köylerin/kırsalın 'yazlık' olarak değerlendirilmesinin ötesine gitmeyecek görünüyor...
Gerçekten köye dönüş isteniyorsa, köyde üretim imkanlarının artırılması, pazarlama sorununun da ortadan kaldırılması gerekir. Üretim maliyetleriyüksek olan ürünlere olan talep çok az. O nedenle yurt dışından getirilen, daha ucuz, görütüsü çok güzel ama sağlık açısından, damak tadımız bakımından uygun olmayan ürünler tercih ediliyor. Bu tercih, yerli  üretimin durmasında önemli rol oynuyor. 
Amerikayı yeniden keşfetme lüksümüz yok. Böyle bir söylem vardır. Çiftçi üretecek. Girdi maliyetleri düşürülecek. Ürününü satacak, satarken sorun yaşamayacak. Bununla ilgili tedbirler alınacak. Çiftçi tarlasını sulamak için bedel öderse, tohum için para öderse, mazotu pahalı tüketirse, üretimini nasıl artıracak? Ürettiğini, maliyetlerin üzerine kar payı koyup satmaya kalkıştığında kim nasıl alacak? O nedenle herkesin oturup, şapkasını önüne koymasının zamanı gelmiştir. Köye dönüş sağlanabilmesi için yapılan altyapıya yönelik yatırımların/hizmetlerin ötesine geçilip, köye dönenlerin, köyde yaşayanların üretiminin desteklenip,  maliyetleri düşürülecek elde edilecek ürünlerin de pazarda satılmasına yönelik tedbirlerin alınması gerekir...
Tarlasını üretim amaçlı sulayan çiftçiler, sulama bedeli ödememeli. Suyu üretim amaçlı kullanırken israf edenlerden, tasarruflu sulama sistemini tesis edenler birbirinden ayrı tutulmalı. Köylerde imece usulü yaygınlaştırılmalı. Köylü bir dönümlük tarla için değil bin dönümlük tarlayı birlikte ekip, biçmeli, elde ettiği üründen tohumluğunu alıp, geri kalanını satıp, elde ettiği paradan masraflar çıkartılıp, geriye kalan pay edilmeli. Ürün, işlenerek veya işlenmeden satışa sunulabilmesine yönelik altyapılar kurulmalı, imkanlar sunulmalı. İşte o zaman üretim olur, köye dönüş yaşam biçimine dönüşür...