Bana gül diyorlar nasıl güleyim
Ezelden şu bağrım ezilmiş benim
Derler lokmana git kimi bileyim
Yolum eğri büğrü çizilmiş benim
İçimde depreşir ince bir sızı
Ecele gel derim olmuyor razı
Ne yapsam değişmez bu kara yazı
Alnıma bir kere yazılmış benim
Bilmiyorum bu dert ben nen gider mi?
Dağlar aşıp terki diyar eder mi?
Tecellimi bilmem yoksa kader mi?
Ezelden düzenim bozulmuş benim
Âşık İdris der ki dertlerim çoktur
İçimde yaralar oyuk oyuktur
Kazmaya küreğe hiç gerek yoktur
Doğmadan mezarım kazılmış benim
