Ayrılık var diyerek yollara bakma sakın
Daha kavuşamadık hasreti yoramazsın
Seni yazdım kalbime göz bebeğimden yakın
Sevdanla yanar dururum teselli veremezsin
Haydi gül gözlerime yine neşeni takın
Güneşe perde taktım ben yoksam göremezsin
Yüreğinden acıyı çıkarıp öyle bakın
Damarlarım çatlarsa yün gibi öremezsin
Dinle bak ne söylüyor saçında bahar yeli
Duymuyorsun sesimi buketler deremezsin
Yıkarsan bentlerimi durur mu hüzün seli
Bağbanınla bir daha vuslata eremezsin
Züleyha mısın gecemde ıssız yolumda ışık
Işığımı gözümden alıp da kıramazsın
Beni böyle bırakıp yalnız dertli bir Âşık
Sitemle harmanlayıp cefayla karamazsın
İğne ucunda ümit dünya balonda gizli
Kapatma gözlerini vedayı kuramazsın
Kirpiklerinde isyan muzdarip sizli bizli
Yüreğimi sökerek aşkınla buramazsın
İkimizin bu hali ağ yara gül koklatır
An gelir sevda bıçak yerinde duramazsın
Hatıralar kalbini sancılarla yoklatır
Riyakâr bakışlarla gülüşü vuramazsın
Nefesimsin canımsın aşkın elinde çıram
Kalbimi sıkıştırıp ruhumu geremezsin
Aldanma gözlerime içten kanıyor yaram
Sükûtu öldürerek yerlere seremezsin
Gel seni bende ara iki vücut değilsin
Sende beni bulunca pusula aramazsın
Sonbahar yasak sana güzün boynu eğilsin
İçinde ben olmayan kolları saramazsın
Bak gözlerin ağlıyor bakışını saklama
İstesen de bir başka kalbe de giremezsin
Suçu bana yükleyip bahaneyle aklama
Benim sinem yanarken sen sefa süremezsin
Tut elimi bırakma boşlukta düşüyorum
Geri dönsem nafile arayıp soramazsın
Âşık İdris sensizim sarmadan üşüyorum
Eğer böyle gidersen kabrime varamazsın
