Her yerde katliam her yerde dert var
Duam geçmez olmuş söz etmiyor kar
Türkistanlı gardaş hep bana bakar
Kanlı gözyaşlarım akma ne olur.

Öksüz yavrum ağlıyor da susmuyor
Yaralı kuzum daim kan kusuyor
Azerbaycan Kerkük bana küsüyor
Can yoldaşım sus ağlama nolur.

Aklım eriyor da ah gücüm yetmiyor
Yunan zulmü hiç aklımdan gitmiyor
Ecdat mezarında rahat yatmıyor
Sızan gözyaşlarım akma ne olur.

Musul, Halep, Kerkük yastadır bugün
Kırımlı gardaşım yıllardır sürgün
Güneş ufuktan doğacaktır bir gün
Kan özüm, can özüm ağlama nolur.

Müslüman Türk’e kazıyorlar mezar
Yarlarım kanar, yürekler sızlar
Garip Ozanın destanın kim yazar
Sabır yüklü anam ağlama nolur.

Sargın Ozan der ki: bu ağıt niye?
Sahip çık kardeşim Cennet ülkeye
“ Uyan Ey Türk Milleti uyan!” diye
Sil gözyaşlarını ağlama nolur.

Ahmet SARGIN/ YOZGAT

BEN BİR GARİP OZANIM

Duydum ki, metheylemişsin beni
İnan ki, ben bir garip ozanım.
Dilden dile ün eylemişsin teni
İnan ki, ben bir garip ozanım.

Yıllar yılı ağladım gezdim
Sanki canımdan bezdim
Dolaştım dağı, taşı tezdim
İnan ki, ben bir garip ozanım.

Ahmet Sargın dost dediler
Ardıma düşüp geldiler
Seninle olduğumu bildiler
İnan ki, ben bir garip ozanım.

Kimileri sattılar bir pula
Değer vermediler bu garip kula
Gel de bir gün Yozgat'ta ver mola
İnan ki, ben bir garip ozanım.

Okudukça okuyup duygulandım
Dost diye sana dayandım
Haberin almayınca kaygılandım
İnan ki, ben bir garip ozanım.

Sahip çıkmışsın bu zelil dosta
Gönüldür pek garip hasta
Günlerdir bilir misin yasta
İnan ki, ben bir garip ozanım.

Kırılmış kanadım bak kolum
Hakka âşık basit bir kulum
Pek şişirmişsin yırtık tulum
İnan ki, ben bir garip ozanım.

Cümle âleme yaymışsın beni
Alır başımda taşırım seni
Ateşe yaksınlar bu bedeni
İnan ki, ben bir garip ozanım.

Yazmışsın uzun uzun
Çırpındım çıkmadı tozum
Neylersin ki geçmez bir kozum
İnan ki ben bir garip ozanım.

Amacım vatana edeyim hizmet
Nasip olur ya inşallah kısmet
Gel biraz da şu Yozgat’tan söz et
İnan ki ben bir garip ozanım.

Uzat elini haydi barışalım
Oturup dostça konuşalım
Sözden söze karışalım
İnan ki ben bir garip ozanım.

Ahmedi’yem seni andı
Uçup gül dalına kondu
Her gördüğünü dost sandı
İnan ki, ben bir garip ozanım.

Ahmet SARGIN / YOZGAT