İslam inancına göre, Şeytanı ilk gören peygamber Hz. Adem'dir. Hz. Adem ve eşi Havva, Şeytan tarafından kandırılmış ve Allah'ın yasakladığı ağacın meyvesinden yemeleri sağlanmıştır. Bu olay, Hz. Adem’in Şeytan’ı doğrudan tanıdığı ve onun varlığını ilk fark eden peygamber olduğu anlamına gelir.
Şeytan, ateşten yaratılmış; melekler nurdan, insan ise çamur ve ruh karışımından yaratılmıştır. Şeytan, kendi yaratılışını meleklerin varlığına karşı üstün olarak değerlendirip, Adem’e secde etmeyi reddetmiştir. Ancak, bu kıyas Kur’an’ın belirttiğine göre hatalıdır. Şeytanın kıyası, sadece maddi yaratılış unsurları arasında yapılmış, ilahi bilgi ve ruh gibi daha yüksek değerler göz ardı edilmiştir.
Adem, çamurdan şekillendikten sonra ilahi ruh üflenmiş ve bu durumda melekler Allah’ın emrine itaat ederek secde etmiştir. Ancak İblis, bu durumu çamur-ateş kıyası ile reddetmiştir. Asıl kıyas, ilahi ruh ve ateş arasında olmalıydı.
İblis, Adem’i ve Havva’yı sonsuzluk ağacından ve ebedi saltanattan bahsederek kandırmış ve Allah’ın yasakladığı ağacın meyvesini yemelerinin kendilerine fayda sağlayacağını iddia etmiştir. Bu psikolojik manipülasyon, insanın vicdanının gerekçelendirme ihtiyacını hedef alır.
İblis’in kandırması sonucunda Adem ve Havva, yasaklanan ağaçtan tatmış ve mahrem yerlerini fark etmişlerdir. Ancak, Adem ve Havva tövbe ederek Allah’ın bağışlamasını ve rahmetini talep etmişlerdir. İslam’a göre, Adem’in tövbesi kabul edilmiştir ve bu, onun günahının tüm insanlara miras kaldığı anlamına gelmez.
