Sevmişsem, sonuna kadar
Başımı yoluna koymuşum demektir,
Allah’ına, dört kitap üzerine, mezara  kadar, 
Özlem’ce demektir…
Ben sevdim mi
Göğün göğsü yanar mavi mavi
Kanarım karanfiller gibi,
Güneş kavurur ya hani asi asi
Sonra çatlar yüzünde ki izler, 
Kesilir sesler, kalmaz sözler,
Ölümüne ağlarsın ya…
Ömür de biter ya hani mavi mavi? 
Geldik ve gidiyoruz hepimiz fani,
Eninde sonunda ölüm gelecek ani,
Ben severken özlerim, 
Özleyerek severim,
Ölçülemez, mezara kadar yani,
Ben sevdim mi 
Göğün göğsü ağlar mavi mavi…
Ben sevdim mi
Aklım biter, fikrim firar eder, 
Gönlüm yalınayak yollara düşer…
Hesap kitap yoktur, 
Önü ardı yoktur, 
Korku yoktur,
Pusulara düşsem de
Bende asla! Kalleşlik yoktur,  
Sevdim mi sonuna kadar,  
Bütün yollar aşka gider…
Ben sevdim mi gökler ağlar,
Bulutlar parça parça olur,
Yağmur sicim gibi akar,
Her gören bir daha bakar,
Özlem’im çocuklar gibi ağlar
Ve ben uçurtma kuyruğunda yaşarım,
Odadan odaya mektuplar yazarım.
Göremediğim her anı gurbet,
Nefes alış verişini özlem sayarım…
Ben sevdim mi Özlem’ce severim,
Her haline şükrederim,
Gamzelerine, gözlerine, gülüşlerine,
Ömrüne, ömrümü veririm…
Sen bir gün yalan olsan da,
Kaçtığın kıyıda kalsan da,
Arayıp hiç sormasan da,
Pardon karıştırdın galiba,
Ben ölümsüz sevenlerdenim,
Beklentisiz gelenlerdenim,
Kolayda, zorda, her anda,
Ölümüne bekleyenlerdenim…
Ölümüne sevenlerdenim…