Merhaba...
Sizlerinde bildiği üzere bugün gazetemizin 50. sene-i devriyesi. Hangi cümleyi yazsam, hangi cümleyle anlatsam sanırım bu onuru tarif etmeye yetmeyecektir ancak sizlerle bu sevinci, bu güzel duyguları paylaşmamak pek mümkün değil. 
Her yıl dönümü yaklaştığında omuzlarımda bu sorumluluğun tatlı ağırlığını hissediyorum ama bu yıl sanki biraz daha farklı. 3. Kuşak olarak bu mesleği icra edebilmek, 4. kuşağa kısmet olursa ve o günleri görebilirsek bu bayrağı devretmek, ailemin bana emanet ettiği değerlere sahip çıkabilmek gerçekten zor ama gönlümdeki bu meslek aşkı, ailemden aldığım emanetin verdiği güç, yaşımızın verdiği enerji  ve Allah’ın da izniyle bu bayrağı devretmeye eğer nasipte varsa yetecektir...
Her ne kadar zor bir şehirde yaşasak da hep şunu düşünüyorum “bir kişi değişir, herşey değişir”... İnanıyorum, her geçen gün daha çok inanmak istiyorum, her an daha fazla inancıma kenetleniyorum, Yozgat daha yaşanabilir bir yer olacaktır diyerek her gün yeni bir güne uyanıyorum. Acısı tatlısı bol olsada memleketimin, seviyorum! Belki de sahip olduğum dostluklardan olsa gerek, belkide havasından suyundan bilmem ama memleketimi gerçekten seviyorum.
Ülkemizin zor günler geçirdiği son dönemlerde dimdik durmasını bilen bir şehirde, dimdik durabilen bir gazeteye mensup olmak gerçekten büyük şans, bunu biliyorum. Birlikte mesai paylaştığım çalışma arkadaşlarımın ki ben onlara “takım arkadaşlarım” diyorum, onların verdiği emeği gördükçe ne kadar da güzel bir iş yaptığımızın bir kez daha farkına varıp “iyiki” diyorum. Takım olgusunun ruhunu iliklerime kadar hissettiğim, yaptığı görev fark etmeksizin ayrı ayrı sevdiğim, saydığım yaptığı işin farkında olan tüm ekibime siz değerli okurlarımız huzurunda tekrar tekrar teşekkür etmek istiyorum.
Asıl teşekkür ise öğrendiğim herşeyde, tecrübe edindiğim her olguda, mücadelesini verdiğim bu onurlu davada bildiğim herşeyi öğreten babam Ayhan Kayhan’a ve amcam Mükremin Kayhan’a teşekkür etmenin hafif kalacağı bu yazıda onlara layık olabilmenin sözünü yinelemek istiyorum.  Ailemizde bir gelenek haline gelen bu mesleği devraldığımız rahmetli büyükbabam Nazım Kayhan ve amcam Rasim Kayhan’ı rahmetle anıyorum.
Allah nasip ederse siz değerli okurlarımız, dostlarımız ve arkadaşlarımızla nice uzun yıllarda bu güzel duygu yaşayabilmek dileğiyle...