Dostlarım , arkadaşlarım, kardeşlerim. Bizler neden böyle olduk...?
Feleğimiz şaştı paranoya olanlar fazlalaştı… İpin ucunu kaçıran kaçırana…
Eskiden böylemiydik bizler?... Büyük küçüğe sevgi de, küçük büyüğe saygıda kusur etmezdik.
Hile yapılmaz, paraya tapılmazdı… Atatürk derdik, vatan, ulus milletim derdik. Önce Vatan demek şiarımızdı, en ufak bir olayda tabanca,
bıçak çekilmezdi… Öfke kontrolü vardı, düzenbazlık, üç kağıtcılık ayıplanırdı, kişi dışlanırdı, bu tiplere uyanık iş adamı! Denilmezdi…
İlkokul çağında bile oruca özenilir, sahurlar iple çekilirdi! Namaz, niyaz samimiyeti vardı, inanç paraya tahvil edilmezdi… Ud vardı, ahlak vardı, Allah korkusu, Allah sevgisi vardı…
Bizlere ne oldu dostlar?...
Menfaatler ön planda olmaz, hak, hukuk aranırdı… Ben ben ben denilmez, biz biz biz denilirdi… Vasiyetlerde “Haram lokmadan uzak durun” denilirdi… El birliği yapıp, maneviyatı öne almazsak, maddiyatı
gözetirsek çocuklarımıza, güzel yarınlar bırakamayız… “Kuş yuvasında öğrendiği gibi öter” derler, bizler çocuklarımıza örnek teşkil etmezsek, geleceğe aydınlık bakmak hayalden öteye geçemeyecektir.
Tekrar SORU-YORUM? Bizler neden böyle olduk?...
“Peşinden gidecek cesaretin
Varsa bütün hayaller gerçek
Olabilir”(SHAKESPEARE)