Yalnız akşamlardan gurbet biçtim de;
Gönül harmanında
Savuramadım…
Ve
Adımladım ömrümü yeni baştan;
Her köşesi ağrı,
Her köşesi nar.
Zaman gergefinden sabır içtim,
Yâr…
Sen deyip dağlara bağıramadım…
Sığındım,
Tutundum türkülere,
Esmedin bir nefes.
Karışmadı rüzgârlarıma gözyaşların.
Hani?
Yağmurum olacaktın,
Yamaçlarına inecektin dağlarımın delice…
Ve uzanacaktın yüreğime,
Sızacaktın bir damlacıkta olsa.
Düş artık ırmaklarına ömrün,
Süzül, ak toynaklı ceren gibi.
İniver yamaçlarımdan,
Sessizce…100
Yâr…
Hudutsuz özlemlerin öte yüzünde akşam var.
Bir de bendeki akşam…
Ve ben her akşam;
Katran karası gecelerin koynunda kayboluyorum…
Yorgun düşerim usanmam bu savaştan,
Hasretim olursun her defasında yeni baştan…
Oysa
Ben seherde esmeyi sevmişim,
Sevişmişim, hasretli düşlerim olmuş,
Şafağı özlemişim gözlerinde.
Dedim ya;
Neylersin.
Üstüme-üstüme gelen,
Sensiz akşamlardan gurbet biçtim de,
Gönül harmanında savuramadım.
Ve adımladım ömrümü yeni baştan,
Her köşesi ağrı,
Her köşesi nar…
Zaman gergefinden sabır içtim,
Yâr…
Sen deyip dağlara bağıramadım…
AHMET COŞKUN
