BEN Rıfat ÇAKIR, memleket şivemizi duyunca adeta oraya çivilenir, hayran hayran dinlerim. Ne güzel konuşurduk, ne sıcak gelirdi sözlerimiz birbirimize. Annelerimiz ne güzel “Gurbanım sana” derdi… “Bizim koyün uşaa” deyince hepsini kanatlarının altına alarak başlanırdı sanki söze…. Bir büyüğümüz “Gel lan eşşolüeşşek”… deyince aslanım benim der gibi hissederek derhal ve anında yanına giderdik.  “İt dölü” derdi emeler, bibiler çocuklara….   “Beribah lan kimin oğluysan”.. diye çağrıldığımızda gitmek istemesek bile büyüklerin nazarından duasından dışlanırız korkusuyla itaat ederdik.
Yozgat’tı bu anlattığım yer.. Yozgatlıydı bu vefa dolu insanlar. Artan nüfus, yetmeyen tarım, duyulan eğitim, sağlık, sosyal güvenlik, ekonomik gelir ve istihdam  ihtiyaçları ve temin etme zaruriyeti gibi nedenlerle Büyükşehirlere kahrolası göç başladı. Unuttuk sözlerimizi, duygularımızı, sıcak şivemizi, ahde vefayı..  Kimimiz zengin oldu, kimimiz eğitimli. Oğlu zengin olmuş fakir baba gibi Yozgat’ta yetiştirdiği bu kişilerden yardım, yatırım bekliyor.  İşte bende bizim uşahlara çağırıyorum. İş adamlarımıza, eğitimli şahıslarımıza, ünlülerimize Yozgatlı olarak Yozgatlı diliyle seslenip yardıma, yatırıma davet ediyorum. Bu arada da çok değerli hemşehrilerimizden “ÜRELUĞÜN KOYE GETTİM GONŞULAR”   adlı şiirime gösterdikleri ilgi ve sevgiden etkilenerek İstiklal Marşımızın kabul günü olan 12 Mart’ta  “NÖOĞRÜYONUZ NERDESİNİZ UŞAHLAR” adlı şiirimi yazdım ve tüm Yozgatlıların beğenisine arz ediyorum…
Ayrıca, Yozgat Erdoğan Akdağ Anadolu Öğretmen Lisesi Sayın Müdürüne, değerli öğretmenleri ve sevgili öğrencilerine beni bu şiiri yazmaya özellikle teşvik ettikleri;  Yozgat kültürümüzü ve folklorik zenginliklerimizi sahiplenerek yön verdikleri için sonsuz şükran ve saygılarımı sunuyorum..  

NÖORÜYONUZ, NERDESİNİZ UŞAHLAR

Kehler garanımış, acik êvseniz
Aşgarınız görükmüyo uşahlar
İyeşmeyin, şu Yozgat’a bi gelin
Gapda  dene birikmiyo uşahlar

Alengirli olmuş beyi paşası
Böcük yemiş, tüm çürümüş goşması
Hiç ahmıyo, pınarları, eşmesi
Bah eller heç sorutmuyo uşahlar

Babalımı alın sâ ap çıhmazsan
En az beş, on gişi işe dıhmazsan
Yozgadıma, Sorgunuma bahmazsan
El goz yaşı ahıtmıyo uşahlar

Ohuntuyu ben salarım sizlere
Aman ne gunüle, ne de üsdele
Zıllıma yok, hemen bi çek besmele
Yadırgılar girişmiyo uşahlar

Deşirici gibi çıhdık gurbete
Yuvarlanıp gidiyoruz ahrete
Gel sen ol yerimde, hadi gahretme
Başgaları gonuşmuyo uşahlar

Alayıcığnız da çıhıp gelseniz
Emmi, bibi, gaham, hısım bilseniz
Acik öte bete, gayit gorseniz
Pintiler heç yanaşmıyo uşahlar
Bıldır atdıh bi bişirik damlara
Cerek, gırma, çağ, toyaha, dalgara
Çeten çeten kesmik yosduh onnara
Cıba, şişek meleşmiyo uşahlar

Ohumuşumuzu buğelek dutmuş
Gubarmış, gırışmış, sözünü yutmuş
Duşgası, duluğu bi şekil olmuş
Bu hal bize yahışmıyo uşahlar

Ağnanırdı eşşağamiz kullükte
Bodu şibi cıngar atar pinnikte
Galıç, dirgen, evrağaç, ohla günnükte
Assab, alat buruşmuyo uşahlar

Dazgir eder elin uşâa adamı
Çeniledir almaz ki heç gadanı
Dikoltaynan durur fışgı avradı
Huyumuza uyuşmuyo uşahlar

Üreluğün zavar uğutdük mallara
Yeygi etmiş düveleri ganara
Oğursemez gısır galır çoh ara
Kesmeleri giçişmiyo uşahlar

Gayli kopek kişifliyo kediyi
Sular yutmuş Alcı, Yudan, Dediği
Hep unudduh pahla, pelve, hediği
Zahar gonüm barışmıyo uşahlar
Yumuş dutun, sanıtmayın peykede
Dölek durun, iyi çalışın her yerde
Guvermeyin, golermeyin işlerde
Kimse size garışmıyo uşahlar

Gulâasmayın, oşuhcuya gopuşun
Siyeç, pece, pöhrek yapın yapışın
Gubaşarah oyulgayın gapışın
Zengin niye girişmiyo uşahlar

Şikir, navrah tavatırdı yülündük
Sadâacığbi ona buna gılındıh
Börtlediler bungüldedik yolunduh
El bize heç yılışmıyo uşahlar

Zâaladdığımız ipliklere dolaşdıh
İşimizi alayımız gubaşdıh
Uğürlendik, üfelendik, guleşdik
Kimse burdan sıvışmıyo uşahlar

Grempet gutusu gadir gıymet yoh
Epiy öjbe, sıracalı, kosnük çok
Noğrecağniz hepinizin garnı tok
Memleket heç gelişmiyo uşahlar

Dönderme, omacı gayli unudduh
Çimmek için yapılırdı suluhluh
Şaplah, depik, eya gırdık uğunduh
Horanta heç gulüşmüyo uşahlar

Gozümün yaşından peşgır ıslandı
Pöçük yangır, tuğmen yirik puslandı
Gulah gımçıh, Üst baş gubür pislendi
Ehbap bile bilişmiyo uşahlar

Heyikleyip baharlardı Yozgat’a
Bi Isdanbıl oluyoduh az daha
Yozgatspor derdik, gocah bi saha
Bi top bile depişmiyoh uşahlar

Yani Rıfat size şunu diyecek
Her Yozgatlı vatanını bilecek
Ne imkan varısa hepsi gelecek
Başga bi laf gonuşmuyom uşahlar