İzin verirseniz bugün hiç kimse olabilir miyim? Düşünmeden, hissetmeden, duymadan… Ve isimsiz… Kimsesiz ve hiçbir şeysiz olabilir miyim bugün? Gözümün gördüğü sadece, renginin ne olacağı benim için fark etmeyen, dört duvar olabilir mi? Tek bir nesne olmadan o odada kalabilir miyim? Annemden doğduğum gibi olabilir miyim? Soğuk olsa da fark etmez, belki hoşuma bile gider üşümek. Pencerede istemiyorum, ne ben dışarıyı görebileyim ne de dışarıdakiler beni. Saçlarımda olmasın, tırnaklarımı da kesin. Normal bir insan olmaktan çıkıyım.
Ben bugün izin verin hiç oluyum. Yemek yemeyen, konuşmayan, nefes aldığını bile fark etmeyen, rüyaları bile olmayan bir et parçası olarak oturup kalayım duvar dibinde. İzin verin! Ne ben kimseye sinirleneyim ne de kimse bana. Ne ben kimseden bir şey bekleyim ne de kimse benden.
Sonra her şey yeniden başlasın. İyi niyetli birileri anlatsın yaşamı bana. Kurallarını öğretsin ki tekrar hiç olmak istemeyim. Yeni bir ismim yeni bir hayatım olsun… Hayat en güzel yüzünü göstersin bu kez, kendimi de hayatı da çok seviyim ve içten bir şekilde gülümseyebileyim…
Yeniden…
Vaktin Doldu
Büyük bir kum saatim vardı biliyorsun, yaklaşık on dakikada alta iniyordu tüm kumlar.  İşte o kum saati tam karşımda şimdi,  tersine çeviriyorum süren başladı. Kumlar alta inmeden bir özür bekliyorum senden. Her tartışmamızın sonunda günlerce bekledim arayıp af dilemeni, bu kez o kadar sabırlı değilim maalesef, bu kez değerli bir elmas gibi değilsin gözümde. Sen gidersin yalnızlık gelir… Yalnızlık gider başkası gelir... O başkası da sana benzer yine ben kalırım kendi kendime.
Telefonum çaldı şimdi, arayan sen değilsin. Üzülmedim ama zaten biliyordum aramayacağını. Arasan da hiçbir şeyin eskisi gibi olamayacağını da biliyorum. Kalbim kırık sana dair umutlarım yok artık. Sana sarıldığımda huzur değil huzursuzluk kaplayacak her bir hücremi.
Bana yaptıklarını nasıl unutabilirim ki... Yaptığın imalar, söylediğin çirkin sözler nasıl çıkar hafızamdan? Hangi özür affettirebilir seni?
Vaktin doldu kumlar aşağıda artık.  Senin gibi…