Senden sonra hiçbir kimse mutlu edemez sen kadar beni…
Sevmek gerçek, kavuşmak yalan, aşk gerçek, sonsuz olmak yalan ve ağlamak gerçek, inanmak yalan…
Ne zaman sana inansam yalnızlığım ve ne zaman kalbim senindir desem; sırtımdan aşağı kan revanım…
Hangi yanımı toplasam “bir” değilim ve hangi tarafa dönsem “yalnızım” çaresiz, vefasız, hal bilmez, parmaklarına kına girmez yalnızlığım…
Çirkin zamanlar tükeniyor bu şehirde, bu şehirde çirkin zamanlar birikiyor her geçen günde ve biriktirdiklerime bakıyorum, birde yitirdiklerime sonra kan ağlıyor kime baksam bu devirde…
Sevmek kime helal kılınmış ki sana mubah olsun? Zor zamanların yitik ve yasak sevdası dik dur ve sakın kimselere eğilme, heybemde sana yetecek kadar doğru ve kalbimde seni iyileştirecek kadar güzellik yok… Ne yana baksam ve ne yana uzansam alabildiğine çirkin yalnızlığım…
Aşkın anayasası yalnızlık üzerine yazıldığından beri, hiçbir tarihte mutluluk aşkın yareni, sevinç yarınları olmamıştır… Olmamıştır bahçelerinde koşan minik huzurcuklar ve pembe panjurlu evlerin camından sarkan umutlar, ip atlayıp, ebemkuşağının altında aşka halay tutan, horon tepen, zeybek, misket oynayan yavrucuklar yalnızlığım…
Uçurtmamın kuyruğu kopmuş, başı döner uçurtmamın ve yolladığım mektupların… Kâfi gelmez hiçbir umut ve maya tutmaz sevdamızın yolları sonra koparır gider ipini umudun, umutlarım… Bir çıkmazın kapalı çıkışı olmaz, tıkanır ha babam, kapanır her yandan ve çirkinliklerin bir yandan azalır, dört yandan çoğalır benim çirkin yalnızlığım…
“Severken de gitmek olur muymuş?” Deme, asıl severken vuslat hayal, aşk gerçekliğin tek adresi ama ölümsüz değil ve boğulurcasına ağlamak asil sonra kanmak, ikna olmak, yoluna baş koymak yalan yalnızlığım…
Ömrümü ayaklarının diplerine serdiğim, toprak gibi elimi yüzümü çiğneyip, kolumu, bacağımı kırıp giden yalnızlığım, halin nicedir? Özlemin ne haldedir? Mutlu musun bensiz oralarda? Ve düşer gelir misin bir gün sorgusuzca ardıma? Yalnızlığım…
Son kez söylemiştin ya “seviyorum haksızlık etme, günahıma, vebalime girme, yıllarımı çalma” diye, işte sırf bu yüzden, hakkın olan yalnızlığımı, yalnızlığını, namusunu, senin olanı sana verip usulca gidiyorum sonsuza kadar hayatından yalnızlığım…