Kendisi doktordu. Bir yanı gazeteci, diğer yanı kabadayı. Kabadayı âleminde Sarı Turhan diye nam salmıştı. İnsancıl, eğilmeyen, bükülmeyen, dost canlısı adam gibi adamdı Turhan Temuçin ağabeyimiz.
Kitabında hayır kelimesine yer yoktu. İşine koşturmadığı dostu, arkadaşı eksik olmazdı. Yapraklar her ne kadar sonbaharda dökülmüş olsalar da, haziranda da arada döktüğü oluyormuş ki,Turhan abiyi de aldı gitti. Bir yıl olmuş aramızdan ayrılalı… dün gibi… her yarın dün, her dün geçmiş zaman oluyor yaşam dünyamızda…
Ne zordur dostların ardından yazı yazmak…
Hatıralarını tazelemek, ardından ah, vah etmek… neylersin bir gün herkes aynı akıbetle karşılaşacaktır. Geride kalanlara sağlıklı ömür, sabır dilemekten başka elimizden bir şey gelmemektedir.
Dünya girdabından, gerçek âlemde hayırlarla soluklanmak, ardından “ne iyi adamdı” dedirtebilmek herkese nasip olmuyor. Sen sen iyi adamdın Turhan abi.