İki gözüm, parlayan yıldızım, tek ışığım “Simay”
Bu sana ilk mektubum ve ilk kalbimin yazısal seslenişidir. Ey! Rabbim’in güzeli, ey! Gönlümün tek prensesi eğer karşımda olsan dilim tutulur, ellerim titrer, emin ol, gözlerim kör olurdu. Güzelliğin kalbimin baş tacıdır Simay…
Sensiz kaldığımdan, sana takıldığımdan, aklımı başımdan aldığından bu yana yaşamıyorum ve ben gözlerinin esiri kalmışım Simay.
Uğur böceğim, nazlı çiçeğim, sevimlim, her şeyim ve kalbim ne olur duy! Sesimi bu aciz bir adamın kalp ağrılarının sesidir. İşitmezsen halim yağmur altında kurak çöle, yaz ortasında kışa dönerim…
Zenginim, çok zengin görürsen eğer, fakirim bir kere dönüp görmezsen eğer… Öyle yalnızım ki koca deryada bir damlanın zerresi kalmışım. Dokunsan, arasan, sorsan, az anlasan okyanusun ta kendisiyim…
İki gözüm, haram tutmayan özüm, benim tek sözüm Simay; ne olur duy! Yakarışımı ve artık dön kalbime sonra gir benden içeri ve asla çıkma benden. İnan sensiz yaşamak ölümden beter gönlüme…
Hep özlemim olarak kalacaksın…
Sevgiyle.
