Seni seviyorum.
Nasıl sevmem ki seni?
Sen olmadan ben yokum.
Benim için teksin, senden başkasını görmüyor,
Kabul etmiyorum.
Sen atamsın, sen soyumsun, milletimsin.
Sen benim dünya ahiret kimliğimsin.
Sana Tutkunum...
Şerefle, gururla taşıdığım kimliğim
Övünerek ikrar ettiğim, bağırarak söylediğim,
Dosta güven veren,
Düşmana korku salan kimliğimsin.
Sana Tutkunum...
Sen Emin’imsin,
Emin olarak bilinenimsin.
Bakma şimdi arızaları yaşadığına,
İkinci plana atıldığına takılma,
Sen her zaman birsin, baştasın.
Adın Hun olsa da, Göktürk olsa da,
Asırlarca dünyaya nizam veren Osmanlı olsa da,
TÜRK’SÜN.
Atatürk malumu ilan etmek için Türkiye Cumhuriyeti dedi.
Varlığımsın Türk,
Birliğimsin, dirliğimsin,
Aşkım, Sûzan’ım her şeyimsin.
Senin içindi Milli Mücadelede verilen şehitler,
Çanakkale’de, Galiçya’da, Kıbrıs’ta, Suriye’de,
Hep senin içinde göklere haykırılan Allah nidası,
Hep senin için kükredi Mehmet,
İlelebet bağımsız yaşaman içindi.
Yarında devam edecek bu kutsal nöbet,
Yine verilecek aziz şehitler.
Meftunum sana,
Sana tutkunum.
Sen Türk’sün, Türklüğümsün.
Ben senin nalanınım
Ve sana kara sevdalıyım, tutkunum…
**
Suzan: TDK. Yanan, yakıcı, ateşli, coşkulu.
Nalan: Acı çeken, inleyen.
**
Not: Kurban Bayramınız Kutlu olsun
