SEVGİ duyguların en yücesidir.  İnsana yaşadığını hissettirir. Çünkü, “İnsan sevmeye başladı mı yaşamaya da başlar.”

Sevgi gönül pınarında yeşeren bir tutkudur. Öyle bir tutkudur ki tüm kötülükleri silip süpürür. İnsanın yüreğini her türlü kinden arındırır. İnsanı yüceltir, ona kişilik kazandırır. 

Sevgi birleştirici ve bütünleştiricidir. İnsanlar arasında bağ kurmayı sağlayan bir köprüdür. Hiçbir güç bu köprüyü ortadan kaldıramaz. Sevgi, toplumu bir ağ gibi sarıp sarmalar. Hiçbir güç bu ağı parçalayamaz. Birbirini seven insanların oluşturduğu toplumlarda ulusal birlik ve bütünlük doruk noktasındadır.  

Sevginin olduğu yerde bencilliğe yer yoktur. Sevginin paylaşımcı gücü bencilliğe geçit vermez. Sevgi de tıpkı bilgi gibi paylaşıldıkça büyür. Bu yüzden sevgimizi yüreğimize gömmemeli, onu dışa vurmalıyız. Andre Gide’nin deyişiyle, “Sevmekten sonra en büyük mutluluk, sevgiyi itiraf etmektir.” 

Sevgi sevinçtir, mutluluktur. William Shakespeare’in de dediği gibi, “Sevgi ektiğimiz yerde, sevinç büyür.”

Sevgi saygının, saygı da sevginin yaratıcısıdır. Çünkü sevdiğimiz insana saygı, saydığımız insana da sevgi duyarız. Bu nedenle sevgi ile saygı özdeştir.

Sevgi ruhsal bir arınmadır, yücelmedir, onurdur. Kısacası sevgi yaşamın ta kendisidir. 

Geliniz, benliğinizi sevgi pınarında yıkayıp aklayınız. Sevginin emek kadar yüce bir değer olduğunu unutmayınız.

Oscar Wilde diyor ki: “Sevgiyi yüreğinden eksik etme. Sevgisiz yaşam, bütün çiçeklerinin ölmüş olduğu, güneş olmayan bir bahçe gibidir.

Her şeyin gönlünüzce ve sevgi dolu olması dileğiyle…