Hayırlı olsun demeyecek
misin bana?
Beni terk ettiğin gün
sensizlikle evlendim.
Hayallerim bir bir talan oldu
Yokluğunu benimsedim.

Gözlerim görmez oldu
Kulaklarım duymaz oldu
Bir sensizlik ki yanı başımda
İçimi yakar oldu…

Sen bensiz mutluluk yolunda
Ben sensiz kimsesizliğin
koynunda
Tüm mevsimler hüzün
oldu…

Ellerim tutmaz oldu
Ayaklarım basmaz oldu
Bir sensizlik ki yanı başımda
Hayatımı çalar oldu…


Vazgeçilmişim meğerse

Gittiğim yerden dönmüş
olmam
Beni çok sevdiğini sandığım
birine kavuşacak
olmamdandı
Nereden bilebilirdim ki,
Vazgeçilmişim meğerse…

Hem öyle bir
vazgeçilmişim ki…
Sesimde unutulmuş,
söylediklerimde…
Geçen zaman silmiş beni
hafızasından.
Benim yerime başkasını
çıkarmış karşısına…

O unutmuş olsa da “söz
veriyorum, geleceğim”
dediğimi,
Ben unutmadım “seni
bekleyeceğim, söz
veriyorum” deyişini.
Ben tuttum da o neden
tutamadı verdiği sözleri?

Geldiğim gibi gitmeli
miyim şimdi?
Bende mi vazgeçmeliyim
onun gibi?