EĞİTİM parasız gibi görünüyor ama paralı eğitim gördüğümüz kesin. Buna temel eğitim de dahil. Başka bir değişle, söylemde eğitim parasız ama eylemde eğitim paralıdır...
Yozgat hafta sonu oldukça hareketliydi. Bugün okulların açılacak olması hasabiyle eğitime yönelik malzeme satan mağazaların, kırtasiyeler deyim yerinde ise ana-baba günüydü. Bir çoğunun tepesinden dumanlar çıkıyordu. 'Bu ne yav!' diyenlerin sayısı hiç de azımsanmayacak kadardı. Burunlarından soluyor. Kavga edecek bir şeyler arıyor gibiydi ama yapacak da fazla bir şeyi yoktu. Sonuçta elinden tutup getirdiği çocuğu veya torunuydu. Öğretmen istemiş, alınacaktı. Başka yol da görünmüyordu...
Anaokuluna yeni başlayan bir çocuğun eline tutuşturulan listede 40 civarında talep sıralanmıştı. 'Olmazsa olmaz' türünden. Toplamı en ucuzundan 350-400 lirayı buluyor. Fazlası var, eksiği yok. İnceledim. Hepsini anladım ama bazı kalemleri anlamakta zorlandım... 
4 büyük boy Pritt!..
1 Adet A4 Beyaz kağıt...
1 Adet A4 Renkli kağıt...
Ana sınıfına yaklaşık 50 öğrenci kayıt yaptırmış olsa 100 top A4 kağıt yapar. Matbaacılar bile bir seferde 100 top A4 kağıt talebinde bulunmaz, almaz. Anaokulları matbaat işletmediğine, yayınevi olmadığına göre bu kadar A4 kağıdını ne yapar?..
Hesabın içerisinde okul aidatları, servis bedelleri yok. Onları da eklediğimizde rakam daha da kabarıyor. Yeni çocuğu okula başlayan bir çalışanın tek seferde bu bedeli ödemesi demek, bankadan kredi çekmesi anlamına gelir. Veya çocuğunu okula göndermemesi demektir. Talepler biraz makul olmalı. Mantıklı olmalı. 40 maddelik listeyi, ihtiyaç duyulacağı aylara bölünüp, talep edilmiş olsa, en azından fazla zorlanmaz insan...