Her ne kadar ülkemizde ki eğitim sisteminden ve Milli Eğitim camiasının performansından memnun olmasam da öğretmenlerimizin hak ettiği değeri gördüğüne inanmıyorum. Maddiyatı bir kenara bırakacak olursak manevi olarak da yeterli hürmet gösterilmiyor. Yıllar önce öğretmenlere gösterilen saygıyla şuan gösterilen saygı bir mi?
Son yıllarda öğretmenlerin dayak yediğine, bıçaklandığına, iftiralara ve mobbinge maruz kaldığına şahit oluyoruz. Eğitimciye gereken kıymet gösterilmezse yetişip gelen nesillerden de çok bir şey beklenmemeli. Maddi olarak ne ölçüde memnunlar bu tartışılır ama manevi olarak öğretmenler hak ettiğini almalılar.
Tabi ki her öğretmen hizmet ve millet aşkıyla yanıp tutuşmuyor. Egoları yüzünden öğrencilerin hayatlarını değiştiren, gelecekleriyle oynayan öğretmenler de var. Siyasi kanatta amcası dayısı olup bunu suiistimal edenler var. Bu hastalıklı zihniyete sahip insanlara aldırış etmeden öğretmenlerimizi el üstünde tutmamız gerekiyor. Öyle ki ecdadımız Osmanlı Devleti’nde ilim insanları çok yüksek değer bulmuş Devlet-i Aliyye’nin geleceği olan Şehzadelerin hocalarından dayak yemesi bile padişah tarafından hoş görülmüştür.
Cumhuriyet döneminde ise Gazi Mustafa Kemal’in “Öğretmenler yeni nesil sizlerin eseri olacaktır.” Sözü bu anlayışın devam ettiğinin bir göstergesidir. Şuan da yetişen genç neslin haline bakarak öğretmenlerimizin bu esere katkılarını tartışmamız, öğrencinin ve öğretmenin performansını da artırmamız gerekiyor. Aslında öğretmenler öğrenciye karışamıyorlar ufak bir uyarı da veliler öğretmene rahatlıkla sen ne karışıyorsun? diyebiliyor. Bu da zaten ailede yeterince terbiye edilememiş olan çocuğun sonra ki yıllarının da başıboş bir şekilde geçmesine, toplumun bozulmasına neden oluyor.
Bugün hayvan sirklerinde bile aslan terbiyecisi aslandan kıymetliyse okullarımızda da öğretmenlerimiz kıymet bulmak zorundadırlar. Öğretmenler günü hasebiyle vefakar, fedakar ve cefakar öğretmenlerimin öğretmenler gününü tebrik ediyor, hizmetlerinin hayırlara vesile olmasını temenni ediyorum.
