Dokuma da kullanmakta oldukları iplerini ise yünleri eğirterek hiçbir kimyasal boya kullanmadan bitkilerin doğal renkleriyle elde ederlerdi. Desenlerini ise o andaki ruh hallerine göre işlerlerdi. Kiminde göz yaşı, kiminde umut, kiminde hayaller nakış nakış işlenirdi.  Şimdilerde ise kırsal kesimlerde ve sayıları yok denecek kadar az bulunmaktadır.

Halk eğitim merkezlerimizde bu sanatın unutulmaması için kurslar açılmakta kızlarımız bu sanat ile tanıştırılmak istenmekte, bu sayede aile bütçelerine de katkı sağlanması amaçlanmaktadır. 
Ama her iş te olduğu için bu işte de başarı elde edilmesi için severek yapılması gerekir, çünkü bu bir gönül işidir. Bu nedenle de sıkılmadan usanmadan irmek irmek dokuma yapan bu kızlarımıza, bacılarımıza buradan teşekkür ederim. 



Editör: TE Bilişim