KÖYÜMÜ...çok özlemiştim.
Kokusu, tertemiz havası, yedi gözlü ve Caminin yanındaki iki lüleli pınarlarından akan buz gibi suyunu, özlemiştim...
Buraları görüp geçicide olsa köyüme kavuştuğum için, Rabbime şükrediyordum.
Evin dışına çıkıyor, görebildiğim yerleri seyrediyor, gözlerim mezarlığa doğru geldiğinde kendi kendime dalıp gidiyordum.
Her şeyin boş olduğunu, bana mezarlık…
Çok açık anlatıyordu.
Köyün her tarafını gezmek istiyordum.
Herkes işi-gücü ile uğraşıyor...ben engelli… olduğum için.
“İşinizi bırakın, beni gezdirin'' diyemem, diyemiyordum...
Gezmesem de, köyün her tarafını görmesem de her şeye rağmen mutluydum.
Evin avlusunda otururken halam… koşarak yanıma geldi: “Ahırdan koku geliyor, seni biraz ileriye alayım mı?” dedi: “Hayır, burası çok iyi, burada kalmak istiyorum'' dedim.”
Halam: “Allah ,Allah.” diyerek gitti. Kendine göre haklıydı. Biz şehirden gelmişiz, ahır kokusundan rahatsız olacağımı düşünüyordu.
Benim aklımdan geçenleri nerden bilsin.
Bir zamanlar bekçiden yediğim sopayı, gölün içinde Camızlarla yarış yaptığımı... ve birçok anılarımı… hatırlayıp Bütün bu anıları düşünerek. Benim ahır kokusu da olsa mutlu olduğumu...
Acıyla tatlı, temiz havayla ahır kokusu, pekmezle turşu yemek gibi beni mutlu ediyordu.
Hanım yanıma geldi:
“Akşama kadar evin önünden bir yere gidemiyorsun. Eğer sıkılıyorsan Ankara’ya evimize geri dönelim.” dedi.
“Hayır hayır ben iyiyim.” dedim.
Aslında kafamda, hayalde olsa köyün içinde geziyordum. Sabah erkenden kalkıp, bağa gitmek için hazırlandık.
Eniştem eşeğe yükleri yükleyip çocuklarla birlikte bağa gitti.
Beni de eşeğe bindirmek istedi, düşerim korkusuyla kabul etmedim.
Herkes bağa gitti. Bağ yolu bozuk olduğu için, hanımla ben geride kaldık.
Yolların bozukluğundan olacak ki tekerlekli sandalyenin büyük tekerleğinden birisi bozuldu.
Yolda, bağ ile köy arasındaki Saadetin… elmalıkların orada kaldık.
Sabah, saatleri de olsa sıcak yakıyor. Gelip giden yok. Hanım bu yolların acemisi, beni bırakıp gidemiyor.
Arada bir elimdeki havluyu alıp, yanımızdan akan suyla ıslatıp kafama tutuyor. Islak havlu beni biraz rahatlatıyordu.
Geciktiğimizi anlayan eniştem, geri dönüp geldi.
Beni sırtına alarak bağa götürdü.
Ah bağlarımız... Kurduyla, kuşuyla...
Yere, ağaçların gölgesine yattığında, her tarafını ısıran böcekleriyle... Hangisini anlatayım, bilmem ki...
Oğlum… dört yaşlarında. ağaçlardan dökülen erikleri toplamış, “bak, erik.” diye getiriyor.
Daldaki eriklerden haberi yok.
“Hanım, şu dalları bir sallar mısın?” dedim.
Hanım dalları sallamaya başladı, daldan dökülen erikler oğlumun kafasına geliyordu.
Daldaki erikleri görünce, yerden topladığı ve ceplerine, koynuna doldurduğu erikleri boşaltarak annesine, yukarıdaki dallardaki erikleri göstererek, onları istediğini söylüyor.
Annesi uzanarak eriklerden alıp veriyor, O kabul etmiyor, kendisinin uzanıp almasında ısrar ediyordu.
Hanım, kucağına alarak kaldırıp kendisinin almasını sağlıyor, oda, aldığı eriği, ağzını şapırdatarak yiyor, tadını çıkartıyordu.
O çok değişik erikler dalında duradursun, halamın, bağdan topladığı taze fasulyelerden, odun ateşiyle pişirdiği yemeğin kokusu burnumuza gelmeye başladı.
Yeğenlerimde yeni olgunlaşmış mısırlardan koparıp getirmişler.
Yemek, taze mısır közlemesi, meyveler, en güzeli doğanın içinde olmak...Kendimize verilen buna benzer ziyafetler sürerken bir taraftan da köye dönme zamanı gelmişti.
Her şey toparlanıp eşeğe yüklendi.
Daha sonra beni eşeğe bindirdiler.
Eniştem de arkama binerek, bu şekilde köye ulaştık.
***
Sevgili dostlar… Memleketine ve köyüne gidemeyen bir çok insanlar… biliyorum.
Bu nedenle memleketine, köyüne gidemeyen.
O insanlara… bende istedim ki. Yozgat’ça köyümde ve yöremizde sıkça konuşulan şiveleriyle yazılan dörtlük şiirleri ve kısa bir kesitle… buraya taşıyalım dedim.
Yozgat’ça.
Leğenin köyde adına İlaan,
Dur bekle yerine Eçik dur Alen,
Erkek çocuklara deniyor Oğlan,
Eğleşme yerine Alenme denir.
Fırlat Kötele, İşlikse Yelek,
Guyruğu kısa olana Godek,
Ne yapalıma kısaca Norek,
Tahıl ölçeğine Urupla denir.
Kelebeğin bizde adı Kepenek,
İtme ile toplamaya Kürümek,
Omaç sade yağla karışık ekmek,
Küçük tufalete Ganalma denir.
Obur Buğarsak, çeneye Duşka,
Rüyaya Düş denir Kargaya Garga,
Misafire denir buyur Gonağa,
Yumurta aşına Gaygana denir.
Kekile Perçem; Öpçe şımarık,
Yayıktan çıkan ayrana Gatık,
Pişmiş buğdaya denilir Hedik,
Herhalde yerine Ellaham denir.
Yalancıktan rol yapana Mustur,
Hak yolda gidene Kur’an’dır düstur,
Bu kelimeleri sen hep yazıp dur,
Çok konuşana Geveze denir.
Acemi yerine Toy; una Ufra,
Bunları bilmeye Yozgat’a uğra,
Şimdide geldi bizlere sıra,
Kocanın yerine Herif denir.
Yozgat’çadan alıntı.
Selam ve duayla.
