Öyle çok oldu ki sevdiğim, öyle çok, anlatamam sana kalbimin kışlarını, anlatamam sana Ağustos’ta başıma yağan karlarımı.
Yıllar geçse de, ben senden hiç geçmedim sevdiğim. Sevdan ömrümü diriltir, yalnız sevdan güldürür, yalnız sevdan öldürür. Sensiz olmayı kalbime geçiremedim ve sensiz yaşamayı aklımın hiçbir yerine getiremedim sevdiğim. Anla işte yar unutamadım…
Gün geçer, mevsim döner, belki de sen yine sever, yeniden dönersin, dönersin değil mi sevdiğim? Sevdandır beni yaşatan, sevdandır beni yalnız ayakta tutan. Ne olursun üzmelerine yüreğini izin verme. Ne olursun bensizliğinde yüreğinin bütün üşümelerinin üstüne aşkımı ser sevdiğim, canımı ser, beni ser üstüne, ayağının diplerine yeter ki üşeme sadece sen yar… Ben donsam ne yazar?
Kadınım hiç unutmadım seni, hiç unutmadım gözlerini, ellerini… Dudaklarından tatlanan çayımın tek şekeri unutmadım, unutamam seni…
Ömrüm seni beklemeye, gönlüm senle ölmeye mecburken ve ben tek sana müptelayken, vuslat gelmeden ve sana sarılmadan ölürsem gözlerim açık gider sevdiğim…
Kadınım inan hiç unutmadım seni… Bil ki dün gibi sımsıcaksın yüreğimde…
Seni seviyorum… Benden imkansızı, benden seni silmemi isteme. Öl! De daha iyi sevdiğim…