FARSÇA'dan dilimize yerleşen 'hemşehrim' kelimesini sıkça kullanıyoruz. Ancak, 'hemşehrim mi?' yoksa 'heşerim mi?' yazılması gerektiği konusunda çelişkiler yaşıyoruz...
Öncelikle belirteyim. 'Hemşehri' olanlar, aynı şehirden olup, aynı kültürle yetişenler, birbirine daha yakın olanlar, birbirlerini tanıyanlardır. 'Hemşerim' ise, aynı şehirle dolaylı bağı olanları kapsamaktadır. En azından ben öyle biliyor ve o şekilde de kullanmaya çalışıyordum...
Gelen uyarıya istinaden tekrar araştırdım. Türk Dil Kurumu Farsça'dan dilimize girdiğini belirterek, 'Aynı memleket, şehir, il ya da köyden olan kimse, memleketli, hemşehrilik. Teklifsiz konuşmada; arkadaş, ahbap anlamında hitap sözü' olarak açıklık getiriyor. Başka bir kayıtta ise benzer açıklamalar yapılıp, 'beraberlik ve ortaklaşalık anlamı olan sıfatlar kurmak için kullanılır' görüşüne yer veriyor...
Bu durumda, ortak değerleri, gelenekleri, şiveleri, yaşam tarzları, kültürleri olan, aynı şehirde doğmuş, yaşamış, kaderbirliği yapmış olanlar birbirleriyle 'hemşehridir' demek doğrudur. Ancak, aynı şehirde yaşamış veya aynı şehirde doğmuş, gelenekleri, görenekleri, şiveleri, kültürleri farklı olan, ortak yönleri sınırlı kalan, bir şekilde aynı şehirle bağı bulunan insanların 'hemşehri' olma hali ortadan kalkmaktadır. Bu farkın da 'hemşeri' olarak ortaya konulduğu kanaatindeyim...
Ancak, Türk Dil Kurumu'nun  önerileri 'dilbirliğinin' oluşması, devamlılığı açısından  önemlidir. İzah ettiğim üzere 'hemşehrim-hemşerim' kelimelerini farklı anlamda kullanmama karşılık, bu saatten sonra, dilbirliğinin sağlanması noktasındaki hassasiyetimden dolayı Türk Dil Kurumu'nun önerisini doğru olarak kabul edip, kullanılması daha doğru olacaktır...