Dızmana halen çok sevilerek yenilen ve çok az sayıda insanın hatırladığı, lezzetli sadece lezzetiyle değil görüntüsüyle de iştahlarımızı kabartan bir tat olarak günümüze kadar gelmiştir.
Dızmana maya, çökelek veya peynir,  un, yağ, ılık su ile bir güzelce yoğurulur, kabarana kadar beklenir, daha sonra hamur yuvarlanarak küçük küçük kesilmeye başlanır. Tepsi yağlanarak kesilen parçalar 3 parmakla yağlanan tepsiye dizilir. Sütün yüzü,  çiğ yumurta ve tuz atılarak üzerinin harcı meydana getirilir.  Harç dizilen hamurun üzerine bolca sürülür ve peçkaya verilir.



Peçka: Bulgarca, soba demektir. Hiçbir teknolojik yapım fırının ulaşamadığı lezzette yemekler pişiren alet anlamına gelir.
Peçkadan çıkan lezzet hem damaklarımıza ve hem de gözümüze tarifi imkânsız bir güzellik, görüntü sergiler.
Afiyet Şeker Olsun.



Editör: TE Bilişim