HER sene 3 Aralık Dünya Engelliler Günü olarak kutlanır. Peki sizlere soruyorum; engelliler için bu zamana kadar neler yapmışız, neleri başarmışız ve daha neler yapabiliriz ve nelerti yapamamışız.? Bizler engelsiz bir hayat için, engelsiz hayat düşlemişiz ve el ele vererek, engelleri adım adım aşalım, hayatı hep beraberce paylaşalım, sloganıyla yola çıkıyoruz. Ve şöyle başlıyoruz yazımıza; Engelli insan ne demek, engelli herhengi bir ihtiyacını, başka bir insanın yardımı olmadan karşılıyamayan, gideremiyen, yapamıyan bir insan demektir. Bu gerek zihnen, gerek bedenen, gerekse ruhsal bir durumda ortaya çıkabilen vücudunun herhangi bir yerinde meydana gelen eksiklikten yola çıkarak, gerek Allah vergisi doğuştan, gerekse sonradan olan, ya kaza veya yaralanma ile meydana gelebilen bir durum olabilir. Burada toplum olarak bireylerin yapabileceği çok şeyler vardır.
Bir engellinin, gözü, kulağı olmak, onun karanlık dünyasını aydınlatmak, ona bir şeyler hissettirmek, duyurmak ve hatta yaşatmak. Onlara apayrı bir dünya sunmak amacımız olmalıdır. Burada el ele vererek adım adım engelleri aşmak ve engelsiz bir hayat için engelsiz bir hayat sunmak bizlerin amacı olmalıdır.
Engelli insanlarımızın kimisi çok zeki, kimisi zeka fakiri, her şeyden önemlisi onlarda insan, onlarda can, onlarda konuşmak, yürümek, tutmak, görmek, bakmak, tatmak, duymak istiyorlar. Neticede onlarda insan. Engelli insanları toplumdan sıyırıp bir kenar atmamk, toplumdan soyutlamamak. Onların gerktiğinde gözü, kulağı, gerektiğinde eli, ayağı olmak.Görmiyen gözleri aydınlatmak, işitmiyen kulakların sesi olmalıyız. Yürüyemiyen insanların ayakları olmak, tutunamyan insanların elleri olmak. Toplumdan soyutlamamak, dışlamamak, küçük görmemek, onlarla alay etmemek gerekir.
Toplum olarak insan olmanın birinci görevi bu olmalıdır. Toplumda, birlik, beraberlik duygusu böyle el ele vererek yardımlaşmalarla gerçekleşebilir. O insanlar ne kadar engelli olsalarda, kusurlu olsalarda neticede onlarda insan. Onlarda sevgiye muhtaç, bir güzel söze hasret, sıcacık bir şefkate muhtaç. Onlara söyliyeceğimiz güzel bir söz, içten bir sıcak bakış, bir tebessümle mutlulukla bakan bir göz.
Şefkatle ve sıcakla uzanan bir el, yürüyemeyenlere, koltuk değneği olmak, destek olmak, onların karanlık dünyalarını aydınlatmak amacımız olmalıdır. Yoksa onları aşağılamak, hor görmek, gözden ırak etmek, alay etmek, görmemezlikten gelmek.Toplumumuzda biz insanlara yakışmıyan davranışlarla bunu küçük, büyük herkesin bilmesi, anlaması ve uygulaması gerekir.Yapmamız gereken doğru davranışda bu olmalıdır.
Pekal çevremize şöyle bir bakarsak, bir engelli düşünün okumak istiyor, evinden dışarı adaım atmak istiyor, diğer çoçuklar gibi oynamak istiyor, koşmak istiyor, ama yapamıyor. Engelli olduğu için, bir türlü engelleri aşıp okula gidemiyor.Evinden adım atamıyor,evinden adım atsada, sokaklarda kaldırımlarda yürüyemiyor. Yürüse bile otobüse binemiyor, hep kısıtlı yaşam alanı olması dolayısıyla hiçbir ihtiyacını karşılıyamıyor engelli.
Canı bir şey istediğinde evinden bile çıkıp, bakkala, markete gidemiyor, ekmeğini, gazetesini alamıyor. Kiminin ise dünyası kapkaranlık, her şey simsiyah, hatta bazıları ne görüyor, ne de duyuyor. Kimisi de konuşamıyor, işaret diliyle anlaşıyor. Kimiside elleriyle tutmak istiyor, yürümek istiyor bu seferde onu taşıyacak istediği yere götürecek tekerlekli sandalyesi ve akülü abrası yok. Pekala bişzlere düşen görevler neler olmalıdır. Kampanyalar düzenliyerek engelli vatandaşlarımıza tekerlekli sandalye ve akülü arabalar etmin edebiliriz. Konuşamıyan insanlarımız ve aileleri için işaretle haberleşme kursları açabiliriz.Yolları ve kaldırımları onların tekerlekli sandalye ve akülü arabalarla ulaşabilecekleri yollar haline getirmeliyiz. Engellilerin binebileceği otobüsler tahsil ettirebiliriz.
Onların gidebileceği, ihtiyaçlarını görebileceği, tuvalet ve lavabolar yapabiliriz. Görme ve duyma engellileri için okullar açabiliriz. Okulların ve evlerin engelliler için geçebilmeleri için merdiven yerine düz rampalar yapılmalıdır. Devlet olarak da engellilere tekerlekli sandalye ve akülü araba yardımı yapmalıyız.
Nerde bir engelli görürsek, elinden tutup onların karanlık dünyalarını aydınlatmak. Devlet ve Millet olarak engellilerin kısıtlı yaşam alanlarını genişletmeliyiz ve yardımcı olmalıyız, her zaman. Yaradılanı sevelim, yaradandan ötürü sözleriyle noktalıyalım yazımızı. ENGELLERİ EL ELE VEREREK ADIM ADIM AŞALIM, ENGELSİZ BİR HAYAT İÇİN, ENGELSİZ HAYAT.
Sevgiyle kalın, saygıdeğer okurlarım, gününüz aydın olsun.
Saygılarımla.
