Ölümüne sevdiğin adamdın hani?
Acımadın! Vurdun ha! Vurdun yar...
Sevdin, çok sevdin
ama neler ettin neler?
Bumuydu sevmelerin?
Bumuydu aşkın yar?
 
Savaştan başka bir
şey değildi aşkımız,
Bitirdin içimdeki seni,
yaktın beni yar...
Kaç defa öldüm?
Kaç defa dirildi aşkımız?
Kaç deprem?
Kaç yıkım yaşadım? Bilmedin yar...
 
Bilsen kaç enkazın
altında kaldı bu can...
Neyin peşinde,
neyin hesaplarındasın yar?
Cümle alem anladı, kanıyor bu can,
Bir sen anlamdın,
bir sen sarmadın yar...
 
Kalbinde, sende yaşarken saymadın,
Vurduğunda,
yıkıldığımda anlasaydın yar...
Elim değmedi eline,
verdiklerime kanmadın,
Tek dileğim vardı inanmadın,
mutlu olmadın yar...
 
Anlasaydın örselenmez,
tükenmezdik yar,
Az konuşup,
çok sussaydın ayrılmazdık yar...
Anlasaydın, yorgun düşmez,
kaybolmazdım yar,
Az dövüp, çok sevseydin
toz toprak olmazdım yar...


Vuslatımız kışa dönmüş,
bahara, yaza değil,
Mutlu musun?
Diyordun, ölüyorum yar...
Aşkımız acıya dönmüş,
sevince, sevgiye değil,
Acımadın, vurdun ha!
Vurdun, ben yokum yar...
 
Gitmeleri ve ayrılığı
reva gördüğün gönlüme,
Ne olur bundan böyle ses etme!
Hal kalmadı yar...
Dizginleyemediğin sözlerin,
kahır oldu yüreğime,
Seni Allah'ına, seni sana bıraktım,
yolun açık ola yar...
 
Beni düşünme, yanmalarım
rüzgarın önüne kül etse de,
Acı en çok bana yakışıyor,
öyle diyor dostlar yar...
Beni unut, kanmalarım,
 kederlerim öldürse de,
Acılar yoldaşım yar,
off! Off!
Ne çok çekmişim senden yar...
 02. 04. 2013/ İsmet Polat

BİLMEDİN
 
Gün sensiz doğuyor,
Zaman sensiz geçiyor,
Ömrüm sensiz bitiyor,
Güllerim sensiz soluyor…
 
Ağlara takılmış balık gibiyim,
Kanatları kırılmış kartal gibiyim,
Görsen sokaklara düşmüş deli,
Aklını yitirmiş mecnun gibiyim…
 
Yüreğime gelsen ne olur?
Az biraz sevsen ne olur?
Kalbimi sana verdim,
Sende bir adım gelsen ne olur?
 
Seni sevdim seveli gülmedim,
Yarınları hiç güzel görmedim,
Sormadım ne olur halim? Sevdim
Deliler gibi, çocuklar gibi, bilmedin…
 İsmet Polat