Akşamdı. 
Umursamazlığımı avuçlarımda sıkıp, 
Salıverdim ortalığa… 
Hayat; 
İki çizgi ortasında gerilim… 
Adımlar erirken karanlığa, 
Yine aklıma düştün. 
Terlemekte ellerim. 
Akşamdı. 
Ayak sesiydi işitilen, 
Bir adım ötede gibi yoksulluk, 
Bir adım ötede, 
Umutla eritilen. 
Akşamdı. 
Umursamazlığımı avuçlarımda sıkıp, 
Salıverdim ortalığa… 
Sen, 
Kara gözlü kara! 
Çıra yaktın karanlığa. 
Ve dalgalandı kaldırımlar, 
Sokak lambalarında sızı, 
Pervaneler telaşta, 
Sevdalar çekilmiş dara. 
Sevdalar nar… 
Yakar ki, 
Sorma…106 
Akşamdı. 
Geceye inattı gözlerin. 
Yitik sevdalar vücut buluyordu koynunda karanlığın, 
Ve ben, 
Hani, seherde işitilen, 
Yüreğimle, 
Nefesimle, 
Sen oluveren. 
Akşamdı. 
Nara atmak ötesinde haykırış. 
Dil suskun, 
Dudaklar kuru, 
Ve bir kedi sesiydi boğan, yırtan karanlığı. 
Yine, sevda saklıydı gözlerinde. 
Yürek dolu… 
Emek dolu… 
Aşk dolu… 
  Akşam dolu…
AHMET COŞKUN