Gör nice olur sonu, bekle nice olur akıbeti.”
    Sevmeyen nereden bilsin en güzel sevgiliyi? Tutuşurken bütün kalpler bir güle düşmüş en güzel cemale, şeytana satılmış nefisler akıbetlerini nereden bilsin?
    Akıbeti beklemek gerek. Bugün şeytanla eş olmuş azgın nefisler an gelir ateşe kül olur. An gelir inandıgı, taptığı dünya değerlerinin tamamı yerle bir olur. Paraya esir kalan, şöhrete tapan, kibirle kendini kaf dağında sanan herkes er ya da geç perişan olur...
    Bazen hayflananlarınız olur aranızdan, hayflanmayın bir bildiği vardır yüce yaratıcının. Halinize bakıp ümitsizliğe sakın kapılmayın, bütün güzelliklerin anahtarları sizin için hazırlanmaktadır. Bekleyin, sabırlı olun, dara düşmeden bolluk, karanlığa girmeden aydınlık olmaz. Sizler etrafınızda gezinen, saltanat içinde yaşayan, yaratıcısını heran erteleyenlerin neler yaşayacağını nereden bileceksiniz? Onlarki satmışlarsa ruhlarını ve nefislerini teslim etmişlerse şeytana vay! Hallerine... Onları sonsuz ateşler bekliyor ve sonsuz acılar...
    Tövbelerinizi sakın ertelemeyin. Derhal dönün göğün yüzüne ve tam bir ihlasla açın ellerinizi Rabbinize. Bin kere tövbe edin, yüzbinkere tövbe edin. Kalplerinizin yıkanması için hatırlayın günahlarınızı ve pişmanlığınızı... Sonra bırakın şeytanın süpürgesine binenleri çekiştirmeyi, onların neler yaşayacağını, akıbetlerini ancak “Yüce Allah” bilir...
    Akıbeti ancak “Allah” bilir
    İnsanları hakir görenlerin
    Şana şöhrete güvenenlerin
    Sonu mutlak hüsrandır...
***
Sebebimsen susar giderim,
Bu yarayı sineye çeker,
Yaptıklarını Allah’a
havale eder,
Yurdundan yıkılır giderim…
    Şimdi dinliyorum seni. Konuşmak istemiyor musun? Bugün burada senin için yazdığımın farkında değil misin?
    Değil misin farkında, kalbinin bütün acılarını almak ama asla kalbine acı olmak adına olmadığımın? Kalbine belki bir çiğ tanesi kadar da olsa sevgi olmak için yazıyorum. Gelmek çözüm mü sence? Ya düşersen aşka? Ya ağır gelirsem? Ya çekemezsen bu yükü?
Çaresiz bir ayrılıktır bu,Güneşin kavurduğu yaradır bu, Dermanı senle gitmiş
derttir bu, İnanmış gönlümün yazgısıdır bu…